Kirkjuritið - 01.01.1952, Side 38

Kirkjuritið - 01.01.1952, Side 38
36 KIRKJURITIÐ ljóst, að „trúin var einstaklingum og þjóðum meira virði en öll veraldleg auðæfi“. Og hann er þeirrar skoðunar, að „hið eina, sem örugglega gæti læknað okkar sjúka þjóðfélag, sé að þjóðin mætti öðlast þá trú, er lyft geti henni upp yfir flatneskju sérhagsmunaþjónustunnar og þar af leiðandi sundrungar, sem hún er nú stödd á.“ Þetta eru orð hins merka manns, og ég geri þau að mín- um orðum. En hvernig má þetta verða? Aðalatriðið er, með hverjum hætti takast mætti að sameina þjóðina og gera hana að Guðs þjóð. Kirkja Krists er sú stofnun, sem kjörin er til að vinna þetta verk, og hún er áreiðanlega megnug þess, ef einstaklingarnir, ef fólkið sjálft, vill það. Hún er kölluð til að flytja hinn eilífa boðskap um að guðs- ríkið sé hið innra í mönnunum, að sérhver maður hafi eilífðargildi og möguleika til vaxandi mannkosta og innri þroska. Orð Jesú Krists: „Verið þér því fullkomnir, eins og yðar himneski faðir er fullkominn“, geta ekki verið töluð út í bláinn. Vér verðum að trúa þvi, að þau séu sannleikur. En vill þjóðin fylkja sér um kirkjuna? Ég hygg, að hún vilji það í raun og veru. Islenzka þjóðin er áreiðanlega gædd mikilli trúhneigð og trúarþörf, ekki síður en aðrar þjóðir. En aldarandinn er ekki hliðhollur kirkjunni almennt talað. Það er ekki í tízku á voru landi að sýna eða tjá trú sína. Á vorum dögum er meiri hætta á því, að menn hræsni vantrú en trú. Hér er því um það vandamál að ræða að sveigja hug fólksins til kirkj- unnar. Og það, sem fyrst og fremst þarf að gera, er að auka trúarlegt uppeldi æskunnar. Mér skilst, að í skól- unum sé allvíða kastað höndunum til kristindómskennsl- unnar, bæði í bamaskólum og framhaldsskólum, og að skólablærinn sé lítitð mótaður af anda trúar og kristi- legra áhrifa. Hér þarf að verða mikil breyting á. Sé það lífsnauðsyn, sem ég hygg, að þjóðin verði kristin þjóð, ekki aðeins í orði, heldur og á borði, virðist sjálfsagt, að ríkisvaldið láti málið til sín taka og stuðli að því af fremsta megni. Æskulýðurinn þarf að fá gott fordæmi í

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.