Kirkjuritið - 01.01.1952, Blaðsíða 54

Kirkjuritið - 01.01.1952, Blaðsíða 54
52 KIRKJURITIÐ arsins leikur jafnt um vit landverunnar, þó að skeldýrið í djúpinu gæti ekki numið hann. Það er hægt að kalla næstum því hvaða þröngsýni, sem er, ást á sannleikanum, baráttu við blekkinguna. En guðleg afskipti af jarðnesku lífi eru jafn sönn, þrátt fyrir allt slíkt. Sá er boðskapur Strandarkirkju, guðshússins, sem reist er á kraftaverki fyrir trú nokkurra manna í skipi úti á hafinu. Hún mælir á sinn hljóðláta hátt til hins jarðneska vegfaranda, sem heimsækir hana: Trú þú, og þá muntu sjá ljósið. Einhvers staðar á bak við brimið muntu finna þína Engilsvík. Það er ekki að ástæðulausu, að mörgum finnst, að Strandarkirkja sé í vissum skilningi fyrst og fremst kirkja íslenzkra sjómanna. Hún er með þeim hætti til orðin, að engan þarf að undra, þó að hún komi oft sjómönnum í hug, enda eru margar sannanir þess. Vel færi á því, að hún ætti eftir að verða eins konar höfuðkirkja islenzkrar sjómannastéttar. Hún er öllum sjómönnum þessa lands talandi tákn um himneska hjálp á hafinu Hún er því viti þeirra í andlegum skilningi. Hún á að réttu lagi einnig að verða viti þeirra í veraldlegri merkingu. Við höfum gert tillögur um það, söfnuður Strandarkirkju og ég sem sóknarprestur hennar, að turni kirkjunnar verði þannig breytt, að komið verði fyrir í honum Ijósavita og radíó- vita. Ekki er unnt að fullyrða, þegar þetta er ritað, hve- nær slíkt verður framkvæmt. En ekki verður annað sagt með sanngirni en að ágætlega fari á því, að kirkjan, sem byggð er á atburðinum í Engilsvík, sendi geisla út yfir brimið til leiðbeiningar þeim, sem um hafið sigla. Margt bendir til þess, að Strandarkirkju verði í náinni framtíð veitt enn meiri athygli en nokkru sinni fyrr, enda eykst nú þangað straumur ferðamanna með ári hverju. Auk þess að hafa viðdvöl um stund á einum hinna helg- ustu staða landsins gefst ferðamönnum kostur að skoða listaverk það, sem stendur á hól rétt við kirkjuna og biskup afhjúpaði á annan dag hvítasunnu vorið 1950. Það
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.