Kirkjuritið - 01.01.1952, Qupperneq 54

52
KIRKJURITIÐ
arsins leikur jafnt um vit landverunnar, þó að skeldýrið
í djúpinu gæti ekki numið hann.
Það er hægt að kalla næstum því hvaða þröngsýni,
sem er, ást á sannleikanum, baráttu við blekkinguna. En
guðleg afskipti af jarðnesku lífi eru jafn sönn, þrátt fyrir
allt slíkt. Sá er boðskapur Strandarkirkju, guðshússins,
sem reist er á kraftaverki fyrir trú nokkurra manna í
skipi úti á hafinu. Hún mælir á sinn hljóðláta hátt til hins
jarðneska vegfaranda, sem heimsækir hana: Trú þú, og
þá muntu sjá ljósið. Einhvers staðar á bak við brimið
muntu finna þína Engilsvík.
Það er ekki að ástæðulausu, að mörgum finnst, að
Strandarkirkja sé í vissum skilningi fyrst og fremst kirkja
íslenzkra sjómanna. Hún er með þeim hætti til orðin, að
engan þarf að undra, þó að hún komi oft sjómönnum í
hug, enda eru margar sannanir þess. Vel færi á því, að
hún ætti eftir að verða eins konar höfuðkirkja islenzkrar
sjómannastéttar. Hún er öllum sjómönnum þessa lands
talandi tákn um himneska hjálp á hafinu Hún er því viti
þeirra í andlegum skilningi. Hún á að réttu lagi einnig
að verða viti þeirra í veraldlegri merkingu. Við höfum
gert tillögur um það, söfnuður Strandarkirkju og ég sem
sóknarprestur hennar, að turni kirkjunnar verði þannig
breytt, að komið verði fyrir í honum Ijósavita og radíó-
vita. Ekki er unnt að fullyrða, þegar þetta er ritað, hve-
nær slíkt verður framkvæmt. En ekki verður annað sagt
með sanngirni en að ágætlega fari á því, að kirkjan, sem
byggð er á atburðinum í Engilsvík, sendi geisla út yfir
brimið til leiðbeiningar þeim, sem um hafið sigla.
Margt bendir til þess, að Strandarkirkju verði í náinni
framtíð veitt enn meiri athygli en nokkru sinni fyrr, enda
eykst nú þangað straumur ferðamanna með ári hverju.
Auk þess að hafa viðdvöl um stund á einum hinna helg-
ustu staða landsins gefst ferðamönnum kostur að skoða
listaverk það, sem stendur á hól rétt við kirkjuna og
biskup afhjúpaði á annan dag hvítasunnu vorið 1950. Það