Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1956, Blaðsíða 53

Kirkjuritið - 01.12.1956, Blaðsíða 53
ALTARISTAFLA SERA FINNS TULINIUSAR 491 3) Fiskidráttur Símonar Péturs. Á fjölinni undir er píslarsaga Jesú: 1) Kvöldmáltíðin. 2) Jesús í Getsemane. 3. Jesús upprisinn. Þegar ég nú gef kirkju íslands þessa altaristöflu, hlýt ég að kannast við. vamnátt niinn, en játa jafnframt, að ég hafi lagt alla sál mína í þetta verk.. Þú veizt, og þér allir, sem þekkið mig, vitið, að ást mín til íslands, lands föður míns, og ást mín til kirkju íslands liggur að baki þessari gjöf minni. Ég hefi heimsótt ísland 1904, 1907, 1908, 1911, 1912, 1937, 1948, 1950 °g 1952, árin 1948 og 1952 var ég fulltrúi Kirkju Danmerkur, þar eð ég var ritari Dansk-islands Kirkesag. Frá því er ég í fyrsta sinn sá ísland rísa af hafi, hefir hjarta mitt verið þar. Aldrei hefi ég á ferðum mínum um þrjár heimsálfur séð neitt, er komizt g*ti í samjöfnuð við hvíta jökla íslands og grænar og bláar hlíðar undir norðurlúmni sumarsins, eins og fölva slægi á barið gull. Og enn meir dregur mig til íslands römm taug blóðbandanna. Og aldrei get ég gleymt né brugðizt vináttunni tryggu, sem tengd er við nafnið ísland, en því síður fæ ég endurgoldið hana. Þetta nafn laðar mig n» heim 10. sinni til Skálholtshátíðarinnar, þar sem ég mun hitta yður •dla, sem hafið blásið mér andagift i brjóst við prédikanir, sáhnasöng og sam- lasður i trúnaði: ,,Guð veit, að ég elska yður alla með ást Jesú Krists." (Fil. 1, 8) .... Eg bið þig að fara með altaristöfluna, eins og þú sjálfur kýst. Og ef þú telur þig ekki geta notað hana, þá segðu mér það aðeins. Ég mun alltaf skilja þig. En mér myndi það mikil gleði að vita það, að heima á íslandi Væri eitthvað af sjálfum mér. Ef allt gengur vel, mun ég koma til Reykjavíkur á Gullfossi á sumarsól- Evarfadaginn 21. júni. Þá gæti ég komið með altaristöfluna. ®g svo hugsa ég til yðar allra og segi: Náðin Drottins Jesú Krists og kærleiki Guðs og samfélag Heilags Anda sé með yður öllum.“ Kirkja íslands niun aldrei gleyma þessari fögru kærleiksgjöf. Enska lárviðarskáldið Temyson benti eitt sinn vini sínum á blóm, er reiddi blöð sín mót geislum himinsins og sagði: „Það, sem sólin er þessu blómi, er Kristur sál minni“.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.