Kirkjuritið - 01.06.1958, Blaðsíða 5

KIRKJURITIÐ
243
Bænina tel ég kristnum mönnum eðlilega og sjálfsagða.
Þeir, sem eru henni fráhverfir, munu tæplega geta talizt
kristnir menn. En líklega er reynslan sú, að hún er tiltækust,
þegar sorgir og andstreymi ber að höndum. Er það og sönnun
þess, að undir niðri er þá helzt talið athvarfs að leita hjá
hinum æðstu máttarvöldum, þegar augljóst er, að veraldar-
gæðin eru lítils virði.
HvaS virðist þér um þá kirkjulegu löggjöf, sem sett hefir
veriS á þingmannstíÖ þinni?
Ég hefi ekki mikla trú á því, að trúmálin hafi mikið hald
í löggjöfinni. Þó er víst, að löggjöfin getur verið eyðileggj-
andi og uppörvandi fyrir kirkjulega starfsemi. Einu sinni á
minni þingmannsævi urðu veruleg átök út af kirkjulegri lög-
gjöf. Það var á Alþingi 1935, þegar þáverandi ríkisstjórn
lagði til að fækka prestum um nálega helming. Munaði litlu,
að það næði fram að ganga, en varð þó ekki. — Hitt var sam-
þykkt gegn vilja minum og fleiri manna, nú fyrir fáum ár-
um, að heimila skiptingu prestsetranna, án samþykkis hlut-
aðeigandi prests eða annarra kirkjulegra yfirmanna. Þetta hef-
ir þó, sem betur fer, lítið komið til framkvæmda.
Ekki hefi ég mikla trú á það sem þýðingarmikið mál fyrir
trúarbrögðin í landinu að fjölga biskupum. Tel nægilegt að
hafa einn biskup.
Hefir viShorf þingsins breytzt til kirkju og kristindóms síS-
ustu áratugina almennt talaS?
Því er örðugt að svara, þvi að um ekkert þing núverandi eða
fyrrverandi er hægt að tala sem eina heild í trúarefnum. Ég
held þó, að fækkun presta, til mikilla muna, hefði ekki eins
mikið fylgi á Alþingi nú eins og 1935. Líka er þess að geta,
að varla mundi nokkur alþingismaður leyfa sér það nú, að
flytja um það tillögu, að leggja niður biskupsembættið. Það
var þó lagt til fyrr á árum.
Finnst þér verksviS og vandi sveitaprestanna ekki sams kon-
ur nú og áSur?
Vissulega er verksvið sveitaprestanna svipað nú sem fyrr,
°g vandinn engu minni. Aðstaða þeirra er að því leyti betri,