Kirkjuritið - 01.02.1959, Side 46

92
KIRKJURITIÐ
kirkjusóknina og auka mönnum skilning á gildi kirkjurækni,
verður reynslan að sýna. Ég óska og vona, að svo megi verða.
Ég skrifa þessi orð „aö lokinni leiksýningu“ sakir þess, að ég
hefi trú á, að kirkjunni megi slík starfsemi að nokkru gagni
koma.
Höfundur umrædds leiks, séra Jakob Jónsson, á miklar þakkir
skildar fyrir leikrit sitt. Hann hefir gerzt forystumaður nýrrar
safnaðarstarfsemi með leikritsgerð sinni. Sú þökk myndi hon-
um bezt þykja, ef leikrit hans mætti verða kirkjunni að sem
beztu gagni, ef ég þekki manninn rétt. Og Akureyrarprestunum
vil ég ekki láta hjálíða að þakka fyrir það framtak, að leikurinn
var sýndur hér nyrðra.
Vald. V. Snœvarr.
☆
Blygð, hógværi, bæn og trú,
blíðleik, þolinmæði,
elskum, kæru Herrans hjú,
hæst er æru giftan sú.
Verum eigi vansáttir
vorn um lítinn tíma,
gráts þó vegi göngum hér,
glöðum degi senn að ber.
Allt er stríðið úti þá,
ei sem verið hefði,
drýgja tíðir yndis á,
ama hríðir fjærri stá.
(Úr Þorlákskveri.)
Dcivíðs sálmar. Eins og áður hefir verið skýrt frá hér í ritinu,
hefir Ásgeir Magnússon rithöfundur frá Ægissíðu þýtt allmarga af
Sálmunum í bundið mál af mikilli list. Nú semur Sigurður Þórðar-
son tónskáld hátíðakantötu yfir 4 af Sálmunum í þeirri röð, sem hér
segir: 25., 100., 67. og 150. sálmur. Kantatan verður fyrir einsöngv-
ara og kóra, og hljómsveit mun flytja inngang, milliþætti og undir-
leik. Hér fer á eftir ljósprentuð 1. bls. handritsins.