Kirkjuritið - 01.03.1959, Side 35

KIRKJURITIB
129
Gíslasonar og Eiríks Jónssonar, Rannsókn gildandi laga um
heytoll og ljóstoll, Ágrip af sögu íslands og ýmislegt fleira.
Hann orti og talsvert, sem til er í handritum. Prentuð er eftir
hann Aldarskrá á Akureyri 1856. Hann var nafnkunnur fyrir
léttleika, mikill göngumaður og frægur að stökkfimi.
Séra Jón var tvíkvæntur. Fyrri kona hans var Gunnhildur
Teitsdóttir vefara í Reykjavík, Sveinssonar, og dó hún hér í
Nesi vorið 1845. — Seinni kona hans var Sigríður Þorbergs-
dóttir, ekkja séra Eiriks Þorleifssonar á Stað í Kinn. Hún dó
háöldruð i Húsavík 1898. Bæði hjónabönd séra Jóns voru barn-
laus, og átti hann enga afkomendur.
21. Guömundur Bjarnason, f. 31. maí 1816, d. 2. janúar 1884
(1847—1852). Fæddur á Kópsvatni í Árnessýslu. Foreldrar hans
voru Bjarni Símonarson, síðar bóndi í Laugardælum og kona
hans Ragnheiður Guðmundsdóttir prests að Hrepphólum, Magn-
ússonar. Lærði fyrst hjá séra Tómasi Sæmundssyni á Breiða-
bólsstað. Var tekinn í Bessastaðaskóla (með aldursleyfi) 1839.
Varð stúdent þaðan 1844. Fór þá fyrst heim til föður síns, en
dvaldist síðan í Kálfhaga hjá séra Guðmundi Torfasyni. Kenndi
börnum í Reykjavík veturinn 1846—47. Fékk veitingu fyrir
Nesi 25. maí 1847 og vígðist þangað 13. júní sama ár. Á árum
sínum í Nesi aðstoðaði hann séra Jón gamla Jónsson á Grenj-
aðarstað í elli hans, einkum við að þjóna Þverá í Laxárdal.
Dvaldist því oft á Grenjaðarstað á þeim árum. Þá var þar að
vistum þjónustustúlka, Sigríður Jónsdóttir frá Vogum við Mý-
vatn, föðursystir Árna á Þverá í Reykjahverfi og þeirra syst-
hona. Giftist Sigríður inn á Akureyri, Sveini amtskrifara Þór-
arinssyni. Bar þá svo til vorið 1852, skömmu eftir komu Sig-
ríðar til Sveins, að hún fæddi meybarn á Akureyri og lýsti séra
Guðmund í Nesi föður að barninu. Var þá séra Guðmundur
boðaður inn eftir, og kom hann brátt til Akureyrar. Gekkst
hann undir faðerni barnsins og hafði það með sér eða ráðstaf-
aði því norður að Nesi. Missti hann því kjól og kall á þessu ári,
en bjó þó enn 2 ár í Nesi, prestlaus. Fékk þó uppreisn árið
eftir og veitingu fyrir Kaldaðarnesi 1855, eftir að hafa verið
Þar aðstoðarprestur um hríð. 1858 fékk hann svo Mela í Mela-
sveit, en síðan Borg á Mýrum 1875 og hélt þann stað til ævi-
loka.
Séra Guðmundur var lipurmenni mikið, sjálegur og vel á sig
9