Kirkjuritið - 01.11.1961, Blaðsíða 39

KIRKJURITIÐ
421
strax við' fyrstu sýu. Ég er vitanlega engiim listfræðingur. —
Nefni aðeins fáeinar af liandahófi af þeim, sem ég hef virt
livað oftast fyrir mér enn sem komið er. Júdasarkossinn (6.
sálmur). Fótsporið (8. sálmur). Silfurpeningarnir (16. sálm-
ur). Pílatusarþvotturinn (28. sálmur). Um skiptin á klæðum
Ivrists (36. sálmur). Guð minn, Guð minn! (41. sálmur). —
Merkilegt er að erlend kona, þótt orðin sé Islendingur, skyldi
verða fyrst til að skrevta Passíusálmana á þennan veg.
Um sálmalögin treysti ég mér að segja það eitt, að óliætt
mun að þakka Sigurði Þórðarsyni ágætt verk og séra Friðrik
A. Friðrikssyni frábæra skrift.
Þessi bók er sérstök varða á útgáfuleið Passíusálmanna, en
enn munu þeir eiga eftir að koma í ótal myndum um aldirnar,
og vera þjóðinni lifandi liiul — lielgur brunnur, í framtíð
jafnt og í fortíðinni.
ÓMAR FRÁ TÓNSKÁLDS ÆVI. — Eftir Ingólf
Kristjánsson. — Aldaminning séra Bjurna I>or-
steinssonar. — Útgefandi: Sigluf jar'öarkaup-
staSur.
Minning sumra manna á skylt við dranginn, sem árin veðra
lítt. Svo verður um minning séra Bjarna á Siglufirði.
Mér verður hann ógleymanlegur: hár og herðibreiður, tígu-
legur og aðsópsmikill. Manna virðulegastur fyrir altari og
myndarlegur í stólnum. Röddin sérkennileg og meðferðin á
hans eigin tónlagi önnur en hjá nokkrum öðrum.
Var af fátækum kominn en virtist aðalborinn. Höfðingi og
þjónn Siglufjarðar nærri í hálfa öld. Faðir kaupstaðarins.
Sat í útkjálkabrauði, innilokaður mestan hluta ársins alla
sína starfsævi. En verk lians háru hróður hans yfir fjöllin,
frægð lians flaug yfir sjálft úthafið. Margir prestar liafa að
vísu verið líkir forvígismenn sinna safnaða, ef miðað er við
kringumstæðurnar. En sára fáir Islendingar lyft jafn einstæðu
Grettistaki og séra Bjarni með riti sínu: „íslenzk þjóðlög. Það
er einhver merkasta bókin þeirra, sein skráð liafa verið hér-
lendis á síðari öldum.
Mörg sönglög hans liafa náð almennum vinsældum. Hátíða-
söngvar hans hafa í áratugi sett sinn svip á íslenzkan tíðasöng.