Kirkjuritið - 01.02.1962, Blaðsíða 31

KIRKJURITIÐ
77
naumast aðrir menn íslenzkir dómbærir um fræði lians en
hann. ÞjóSminjasafniS óx geisilega undir stjórn lians og þaS
tók gagngerum stakkaskiptum skömrnu eftir aS liann tók viS
því. Fyrirrennarar hans viS safniS, þeir Jón Árnason, SigurSur
niálari, Sig. Vigfússon, Páhni Pálsson og Jón Jakobsson, voru
hæfileikamenn miklir, en Mattliías bar vitanlega af þeim aS
þekkingu á fornleifafræSi og stóS jafnfætis þeim heztu aS þekk-
mgu á menningarsögu þjóSar sinnar.
A3 engum manni lief ég meira dáSzt í starfi en lionum árin,
sem ég vann undir leiSsögn lians og stjórn. Ekki aSeins því,
hve mikiS mátti daglega af þekkingu lians læra, heldur einnig
hinu, liver embættismaSur liann var. I trúmennsku tel ég naum-
ast verSi lengra komizt, í grandvarleik tæplega lengra en í
sporin hans.
1 nánu sambandi viS starf lians í safninu og áliuga lians fyrir
þjóSlegri menningu voru störf hans fyrir FornleifafélagiS,
heimilisiSnaSarfélögin, ListvinafélagiS og önnur félög, sem
hann léSi mikiS liS.
Ég hygg erfitt aS benda á nokkra grein þjóSminjasafnsins,
sem Matthías ÞórSarson hafi vanrækt, en liiS listræna, æstet-
!ska lá hug hans næst. ÞaS sást á safninu. ÞaS sást á viSliorfi
hans til bókmennta og lista. Og þaS sást á dagfari hans öllu.
Hami var samkvæmismaSur og kunni vel aS vera meS tignum
niönnum, því aS öllu kunni hann aS stilla í hóf. ÞaS var liin
æstetíska nautn fremur en matur og drykkur, sem skóp hon-
um gleSi yfir veglegu veizluborSi meS dýrum veigum. Þar skip-
aSi hann háttvís sinn sess, prúSmenniS utan heimilis sem innan.
Eftir aS síSari kona lians, frú GuSríSur, andaSist, annaSist
fni SigríSur dóttir þeirra lieimiliS, en meS þeim feSginum
voru miklir kærleikar.
ViS Dómkirkjuna eru miklar minningar um próf. Mattliías
ÞórSarson hundnar. Á næsta ári er liSin öld frá stofnun Forn-
gripasafnsins, en á dómkirkjuloftinu fékk þaS fyrst inni, meS
Stiftsbókasafninu. 1 sörnu vistarverum og SigurSur málari hafSi
setiS í þar viS aS skrásetja gripi, raSa þeim og efla safniS á
alla lund, átti Matth. ÞórSarson flestar starfsstundir sínar síS-
ari árin fyrir BókmenntafélagiS. DómkirkjuloftiS geymdi fjár-
sjóSi félagsins, sem honum voru mjög lijartfólgnir, en forseti
Bókmenntafél. og bókavörSur þess var hann. Og dómkirkju-