Kirkjuritið - 01.07.1962, Blaðsíða 37

KIRKJURITIÐ
323
heima kvöld eftir kvöld og kemur lieim undir morguu dofin
og sljó af eiturlyfjum. Ég bjó ekki þessa sögu til, hún gerðist
í raun og veru. Sennilegast hefði sagan ekki orðið svona, ef
hér liefði verið til stúlknaheimili, sem tók við henni strax
þegar hún var 14 ára. Aldrei verður of oft minnt, á, að það
er nauðsynlegt, bráðnauðsynlegt, að taka málin föstum tök-
um strax, líta alvarlega fyrstu merkin um óreglu og rétta
agandi hjálparliönd.
Það er auðséð mál, að svo vanþróuð sem þessi hjálparstarf-
semi er hér, geta ekki allir fengið úrlausn á kröfum sínum
í einu.
Hér er mikið verk að vinna og það verður ekki unnið á ein-
um degi. En það sem einum gengur er öðrum fengur. Þetta
skilja líka þeir, sem að þessu starfa. Mér finnst flestir þeir,
sem ég hef talað við vera sammála um, að nú sé brynust nauð-
syn á stúlknaheimili. Það er ómögulegt að segja livað margar
stxilkur hér þyrftu á vistun á stúlknaheimili að halda, en árið
1960—’61 hafði kvenlögreglan á skrá hjá sér 82 stúlkur, sem
allar hefðu jiurft hælisvist. Atliugið að ég sagði 82, og samt
hefur kvenlögreglan ekki skrá yfir Jiær allar. Ég efast ekki
um að stúlknalieimili rís hér fyrr eða síðar, en Jiað er von
okkar allra, að það verði áður en enn fleiri verða ólæknandi.
Það er staðreynd, að af þeim stúlkum, sem voru byrjendur
1 óreglunni fyrir 3—4 árum eru margar orðnar drykkjukonur
°g eiturlyfjaneytendur nú, margar enn innan við tvítugt. Al-
uienningur trúir jiessu kannske ekki, enda eru Jiessar óham-
ingjusömu ungu konur ekki mjög að hafa sig í frammi.
Öll þessi mál eru alvarleg. Þau eiga heimtingu á athygli og
féttum skilningi almennings og vahlhafa, svo Jiau hvorki séu
talin vonlaus og einskis virði, né lieldur að J)au séu álitin
alltof einföld og auðvelt að vinna að þeim. Þau krefjast mik-
•llar aðgætni, mikillar Jiolinmæöi og mikilla fórna og þau
bjóða heim hæði vonbrigðum og gagnrýni, mest gagnrýni
]ieirra, sem minnst þekkja til, en sh'k gagnrýni getur mikið
skemmt gott starf, sem e. t. v. er á byrjunarstigi og því enn
ekki fengin full reynsla fyrir beztu starfsháttunum. Hér er mikil
'tauðsyn á góðu samstarfi, samstarfi innan Jiess hóps, sem
beint vinnur að málunum, og samstarfi þeirra við þá, sem
óbeint starfa eins og presta og kennara.