Kirkjuritið - 01.02.1964, Blaðsíða 7

KIRKJURITIÐ
53
tinia verið teiknuð töluvert stærri en hún varð í reynilinni, en
einhverjir ollu því, að teikningin varð minnkuð, til minnkunar
fvrir þá sjálfa, og vandræða fyrir kirkjuna, sein fyrir bragð-
inissir svip sinn annan urn stórbyggingarnar umhverfis.
Ég vil ekki láta afturhaldsmenn segja okkur fyrir verkum uppi
;i hæðinni. Mig gildir einu, þó að teknar séu gamlar inyndir úr
idhúrni vinar míns Ludvigs Guðmundssonar til að sýna, hversu
kræðilega stór kirkjan eigi að vera. Hvað eru hús eins og
Reykjavíkur-apótek í dag, og livað verða þau eftir hundrað ár?
Um stíl og gerS kirkjunnar má þjarka endalaust. Það er sagt,
aÖ arkitektar allir séu á móti, — en mér er spurn: Var ekki
Guðjón Samúelsson arkitekt? Er ekki Hörður Bjarnason arki-
tekt? Er það ekki fulllangt gengið að gera þessa tvo menn að
iilgerum ómerkingum, með fullri virðingu fyrir al-yngstu kyn-
slóðinni? Eiginlega hefur mér skilist, að sumpart séu menn
a moti Hallgrímskirkju, af því að þeir lialdi, að eittlivert ein-
i u'Öisvald liafi fyrirskipað, að Guðj ón heitinn Samúelsson gerði
teikninguna. Hér er þó nokkuð Iiallað réttu máli, því að áður
iuioi farið fram samkeppni um teikningu að stórri kirkju í
Beykjavík, og sömuleiðis að Hallgrímskirkju í Saurbæ, og varð
rangurinn slíkur, að fáir liefðu sætt sig við þá úrlausn í dag,
77 Uétur og fleiri telja stíl kirkjunnar ljótan og máli sínu til
sonnunar birta þeir gamanteikningar af sæljóni. Sæljónið kvað
'era niesta fyrirmyndar skepna, vel viti borin og kurteis. Mættu
sumir telja sér það nokkura virðingu að Jíkjast svo skemmti-
eSU dýri. Annars sanna skrípamyndir ekki mikið um útlit. -—
g þekki rnann, sem er myndarlegur á velli, fríður sýnum
stíllinn sem sagt óaðfinnanlegur. En ég efast ekki um, að
þnð væri liægt að teikna af lionum skrípamyndir, sem erfitt
' 'f' ^ara eftir í fegurðarsamkeppni. Pétur gerir grín að því,
j* suinir drættir kirkjunnar eigi að líkjast stuðlabergi og finnst
l°num víst, að Jíkingin liafi ekki tekizt nógu vel. Ég varð dálítið
nndrandi yfir því, að jafnvíðförull maður og Pétur, skuli ekki
nna að gera greinarmun á realistiskri mynd af stuðlabergi
og stíliseruðu formi, — liugmynd, sem orðið liefur til í Jiuga
yggingarmeistarans við álirif frá íslenzku stuðlabergi. Mestu
-PtU þó liitt — að Guðjóni heitnum liefur tekizt að gefa
junni fagran og tignarlegan svip. Áframliald verksins er
111 1 liöndum Harðar Bjarnasonar, sem Pétur segir sjálfur, að