Kirkjuritið - 01.02.1964, Blaðsíða 6

52
KIRKJURITIÐ
ekki, lielgisiðanna vegna, svo stórt liúsrými sem kaþólsk. Þetta
er mikil speki, en kemur ekki fyllilega lieim við veruleikann.
Ég hef að minnsta kosti undanfarin tuttugu ár verið viðstadd-
ur fjölda kirkjulegra atliafna á virkum og lielgum dögurn, þeg-
ar engin kirkja í höfuðstaðnum liefði verið nægilega stór —
og engin kirkja á íslandi, fyrr en komið var að sveitakirkju á
tólftu öld. Annar greinarhöfundur segir, að öllum sé ljóst, að
„talið um tónlistasalinn er fyrirsláttur einn“. Sá veit! Ég man
þá tíð, að liér í Reykjavík voru það kirkjuleg hljómlistaverk,
sem liæzt bar á hljómlistaskrá vetrarins, af þeirri einföldu
ástæðu, að þá voru hinar tvær litlu kirkjur liérna niður við
tjörnina stærstu söngliús borgarinnar. Nú þurfurn við á bíó til
að hlusta á Messías eftir Handel, og veraldleg sönglist hefur
fengið tvö bíó og eitt þjóðleikliús, sem öll eru stærri en kirkj-
urnar, og því engin furða, þótt kirkjuleg hljómlist verði smám
saman liornreka. Ég veit ekki hetur en Neskirkja hafi á sínum
Grunnmyndir tveggjn Jdrknn.
Klœngskirkja.
Hnllgrímskirkja.