Kirkjuritið - 01.02.1964, Blaðsíða 24

70
KIUKJURITIÐ
Með þessu er bent til þess að ekki blási byrlega fyrir kirk j-
unni. Ekki hefur skort miklar ráSagjörðir um kirkjulega starf-
semi í landinu. Þær liófust strax á styrjaldarárunum og ófá-
ar komust líka í framkvæmd.
En það liefur verið seinagangur á öllu upp á síðkastið. Sum-
um okkar er það óleyst gáta, hvers vegna Safnaðarstofnunin
strandaði. Hitt er þó enn myrkara að það skuli taka þennan
óratíma að koma lienni aftur á flot. Er mönnum ekki ljóst, hve
söfnuðurnir bíða livatningar og leiðsagnar?
Felst kannske orsök hinnar kirkjulegu kyrrstöðu í því, livað
Iiitnað hefur í kolunum milli guðfræðistefnanna? Þótt deil-
an um kvenprestana sé alvarleg, skipta liinar gagnstæðu skoð-
anir á Biblíunni miklu meira máli. Sú orrahríð varpar þegar
myrkum skugga á kirkjulífið.
Málunum er svo farið nú um áramótin, að vér stöndum and-
spænis tugum þúsunda, sem bíða lijálpar til að taka sinnaskipt-
um. Og þá þraukar kirkjan líkt og á grynningum og ef til vill
nýr klofningur fyrir liendi.
Fyrst svona er ástatt er það eina úrræði okkar prestanna að
fara blátt áfram til safnaðanna og vinna að uppbyggingu þeirra
í samvinnu við alla, sem leggja vilja því lið. Vel má vera að
vér verðum eins og áður að fara á mis við hvatning og leið-
sögn kirkjulegra stofnana og stjórnarvakla. Um það verður að
fara sem verkast vill. Enda engin bvöt á við þá, er Andi Guðs
kallar nýja menn.
Tal — Tolstoj
Einn af ritstjórum Morgunblaðsins átti langt og skemmtilegt
viðtal við Tal, fyrrv. lieimsmeistara í skák. M. a. bar trúna á
góma. Tal kvaðst vera trúlaus sem bver annar góður og gegn
kommúnisti. Einhverjum kann að finnast þetta mikilsverður
vitnisburður. En öll saga Tals bendir til, að hann muni liafa
hugsað öllu meira um skák en trúmál og muni því liarla lítið
hafa til þeirra mála að leggja fram yfir livern annan. En þess
má gjarnan minnast að Rússar liafa átt menn, sem ómótmælan-
lega eru í bópi mestu andans manna allra tíma. Þar ber Tol-
stoj livað liæst. Fer vart milli mála að liann muni enn með
ritum sínum liæglega geta skákað Tal og mátað bann á sviði
trúar og heimspeki. Er það Tal ekki til neinnar óvirðingar.