Kirkjuritið - 01.05.1967, Blaðsíða 25

ICIBKJURITIÐ 215
legri þekkingu. Það megi líka lireinsa lieil þjóðfélög af trúar-
gróðri líkt og sinu er brennt á vordegi.
Sagan liefur enn sannað að þetta eru hugarórar, aðeins
°skadraumar einstaklinga. Mannkynið verður livorki svipt
trúnni né má án hennar vera.
En þ essi vitnisburður Swetlönu lilýtur líka að knýja oss í
hinum kristnu löndum til sjálfsrannsóknar um styrkleika trú-
ar vorrar og livernig vér berum lienni vitni.
Lútherskt minningarár
3E október n. k. eru 450 ár liðin síðan Lútlier festi andmæli
sin gegn aflátssölu kaþólsku kirkjunnar -— í 95 greinum — á
l>urð hallarkirkjunnar í Wittenberg. Var það upphaf siðbótar
iians, sem gjörtæk áhrif liefur liaft þann dag í dag. Bar Vatí-
^anþingið m. a. glögg merki þess.
Viðbúnaður er mikill í öllum heimsálfum að minnast þessa
afniælis á minnilegan liátt. Sitja nefndir á rökstólum, sem
Vlnna að því, en allvíða liafa minningarhátíðirnar þegar verið
ákveðnar í höfuðdráttum. Mest verður um guðþjónustur og
erindaflutning.
Lúther var risamenni, margslunginn að gerð. 1 lionum var
i*æði gull og grjót. Því fór fjarri að hann væri lieilagur, en
liann ruddi hjörgum úr braut. Olli aldarhvörfum.
I vennt finnst mér mest um liann: Sú meginregla, sent hann
gaf fylgjendum sínum, að þeir skyldu nieta allt og miða við
Lúther. Warlburg.