Kirkjuritið - 01.02.1968, Qupperneq 29

^ftinnar Árnason
Pistlar
S.iSg«><Sismörk?
(M ,
‘11111 mun ljóst að einangrun Islands er úr sögunni. Vio erum
' ll"u lcngur að’ bregða okkur milli landa núorSið en fara
|e,1julcga bæjarleið áður fvrr. Og við fylgjumst flest með
'cimstíðindunum í máli og myndum daglega. Erlendir straum-
*k L°" Ste^m,r yfir landið allt. Við getum ekki lokað
• -llr úti frá því, sem gerist í öðrum álfum né skellt skolla-
eyrum við neinu, sem ber mcst á góma. Þess vegna er furðu-
bversu lítið ber enn á umræðum um sum þeirra megín-
1,1 úla, sem ]lvag mesi er ritað um í erlendum stórblöðum og
'.' y l)ar einkum við trú og siðgæðismál. Hér verður aðeins
'1 .,l'1 að þeim síðarnefndu.
‘‘11 las nýlega í sænsku blaði, að menn væru stöðugt að færa
'tí upp a varðandi sýningar á hleypidómalausari og
Jalslegri kvikmyndum. Þætti ekki verulegt áhorfsmál lengur
. syna nektarmyndir né samfarir karls og konu, ef listin krefð-
St, l)ess- Ekki þarf að taka það fram, að fyrir löngu þykir
Jd,fgefið að sýna alls konar glæpi og hryðjuverk í kvikmynd-
nm
°g i sjónvarpi. Því erum við orðin vön.
egar svona er komið getur ekki verið óeðlilegt þótt sú
Pnrning leiti á fleiri en mig, livar mörkin séu milli þess
ti] 1 e^a óleyfilega í þessum efnum. Því svo skrýtilega vill
að enn virðast engir — eða a. m. k. sárafáir telja allt
l,egt í þessum sökum. Þó bef ég enn livergi séð dregnar
’fP, sbýrar markalínur af liálfu þeirra sem kenna sig við
’ rjálslyndið‘‘. Fegurðar- eða listrænt mat dugar ekki, það
_syo afstætt og einstaklingsbundið.
11 sá er hinn mikilsverði munur að erlendis er mál þetta
‘ikið roett, en hér að mestu um það þagað.