Kirkjuritið - 01.05.1969, Qupperneq 19

KIRKJURITIÐ
209
Veslræn menning er ríkjandi. Ivafið liefur aftur á nióti alltaf
Verið breytilegt eftir löndum og öldum, svo og hin ytri um-
»er3, kirkjuliúsið. Sameiginlegt messuform í stórum dráttum
er tákn þess að við trúum á samfélag lieilagra og eina lieil-
aga, almenna kirkju. Við messu, livort sem er í voldugri dóm-
kirkju eða lítilli torfkirkju, finnur maður sig betur en ella
binan kristinnar rúm-tíma-heildar, svo að fengið sé að láni
bugtak frá Einstein, auk þess sem maður á að finna þar
Wengjatök eilífðarinnar.
Eg tel að það hafi verið vanrækt um of að veita almenningi
fi'æðslu um söguleg rök og symbólska þýðingu einstakra atriða
kristinnar messu.
4. spurning:
— Tóku ekki fáir skólabrœ&ur þínir virkan þátt í kristi-
legu starfi og telur þú þér lán að hafa gert þa&?
Svar:
• Því miður tóku fáir skólabræður mínir þátt í kristilegu
starfi, en þáttlaka mín í því undir liandleiðslu míns elskulega
sira Friðriks varð mér mikið lán. Mig vantaði að vísu andleg-
U11 þroska til slíks starfs, en eg öðlaðist mannþekkingu og á-
^yrgðartilfinningu, sem varð mér til mikils gagns í læknis-
starfi mínu.
5. spurning:
Hverjar telur þú vera meginbreylingar á viSlwrfum
lairSra og leikra til kristni og kirkju hérlendis frá því
við upphaf fyrri heimsstyrjaldar?
Svar:
I upphafi þessarar aldar var vélræn efnisliyggja ríkjandi
'iðhorf menntamanna og þröngsýnn sérgæðingsliáttur ein-
enndi flesta guðfræðinga, livar í flokki sem þeir stóðu. Á
hessu hefur orðið mikil breyting til batnaðar, sem sjá má á
a kirkjuhreyfingunni og aukinni félagshyggju innan kirkjunn-
ar-Hin bjálfalega bjartsýni á mátt kaldrar skynsemi og á vél-
ljena framþróun liefur beðið algert skipbrot og vísindin eru
s dningsbetri á gildi guðstrúar, þótt kirkjan búi víða við