Nýjar kvöldvökur - 01.01.1940, Blaðsíða 54
48
NÝJAR KVÖLDVÖKUR
verða. Það er betra að eiga ekki við
gimsteinana fyrr en eftir umtali.
Clotilde“.
Hafi frú Heasant nokkurn tíma æpt
upp yfir sig, þá gerði hún það nú, þegar
hún þaut upp stigann og barði ofsalega á
dyrnar hjá syni sínum.
„Aumingja drengur, hvað hefir þú gert
Dagmar?“
„Er það orðin Dagmar nú?“ hreytti
hann út úr sér, „ætli það verði ekki Ger-
aldine næst“.
„Að þetta skuli nú koma fyrir, eftir allt
mitt erfiði að halda þér heima á kvöldin“,
kjökraði frú Heasant; „það þýðir ekkert
fyrir þig að leyna mig þessu eða öðru,
bréf Clotildar koma upp um allt saman“.
„Koma þau þá ekki upp um hana, hver
hún er?“ spurði Bertie. „Eg hefi heyrt
svo mikið um hana, að mér þætti gaman
að vita eitthvað um heimilislíf hennar.
En í alvöru talað, ef þú heldur þessu
áfram, þá sæki ég lækni. Eg hefi oft
hlustað á ræður út af ekki neinu, en al-
drei hefir ímyndað kvennabúr verið
dregið inn í málin fyrr“.
„Er þetta þá ímyndun með bréfin“,
æpti frá Heasant, „hvað er þetta um gim-
steinana, um Dagmar og þetta um sjálfs-
morðið?“
Engin lausn á þessu máli kom í gegnum
svefnherbergisdyrnar, en pósturinn, síð-
ast um kvöldið, kom með ennþá eitt bréf
til Berties, og innihald þess færði frú
Heasant lausn á þessu.
„Kæri Bertie“, hljóðaði það, „eg
vona, að ég hafi ekki ruglað höfuðið
á þér með þessum gabbbréfum, sem
ég hefi sent til þín undir hinu tilbúna
nafni, Clotilde.
Þú sagðir mér í fyrradag, að þjón-
ar eða einhverir heima hjá þér hnýst-
ust í bréf þín, svo að ég hugsaði að
láta þann, sem opnaði þau, fá eitt-
hvað æsandi að lesa.
Þessi grikkur gæti orðið þeim tiL
góðs.
Þinn
Clovis Sangrail.
Frú Heasant þekkti Clovis varla, en var
hálf hrædd við hann. Það var ekki erfitt
að lesa milli línanna, að hann skemmti.
sér yfir árangrinum. í rólegra skapi drap-
hún ennþá á dyr hjá Bertie.
„Bréf frá herra Sangrail. Það hefir allt
verið heimskulegt gabb. Hann hefir skrif-
að hin bréfin bæði. Hvað er þetta, hvert
ertu að fara?“
Bertie hafði opnað hurðina og var nú í
frakka og með hatt.
„Eg ætla að fara og sækja lækninn, til
þess að vita, hvort eitthvað sé að þér.
Auðvitað var þetta allt gabb, en enginn
maður með réttu ráði myndi hafa trúað
öllu þessu þvaðri um morð, sjálfsmorð og:
gimsteina. Þú ert nú búin að gera þann
gauragang síðustu tvo klukkutímana, svo'
að allt ætlar um koll að keyra“.
„En hvað átti eg að halda um þessi
bréf?“ kjökraði frú Heasant.
„Eg myndi hafa vitað, hvað átti að'
hugsa um þau“, sagði Bertie. „En ef þú
vilt æsa sjálfa þig yfir annarra manna
bréfum, þá er það þín eigin sök. Jæja, ég.
sæki lækninn11.
Nú var tækifærið fyrir Bertie og það
vissi hann. Móðir hans vissi, hvað hún
mundi gera sig hlægilega ef sagan bærist
út. Hún var því fús til að borga honum
þagnarlaun.
„Eg skal aldrei opna bréfin þín aftur“,,
lofaði hún hátíðlega.
Og Clovis á ekki nokkurn trúari þræl
en Bertie Heasant.
Þ. S. S. (úr ensku).