Tjaldbúðin - 01.01.1898, Blaðsíða 25

—23—
á fundi 1. marz þ. á. yfirlýsinfí, sem þjer svo ljetuð
prenta í 'lSain.” Þessa yfirlýsinfí hafið þjer aup;sýni-
le“;a sjálfur samið. Aðalefni hennai er meðal annars
að benda á. að jej: sje eÍRÍ framar prestur kirkjufjelags-
b ins.o^ að Tjaldbúðarsöfnuður geti ekkert samneyti haft
, við söfnuði kirkjufjelafísins.
Sanikvæmt þessari yfirlýsinp; hefur það síðan orðið
álit yðar og safnaðar yðar á fundi 21. f. m , að jeg væri
eigi framar embættismaöur kirkjufjelagsins ; það væra
eigi nema tveir embættismenn þess lijer í bænum, for-
► seti og fjehirðir (sjá “Lögberg” 20 þ. m.)
Þetta álit yðar, að jeg sje eigi framar prestur eða
embættismaður kirkjufjelagsins. er sjálfsagt samhljóða
grundvallarlögum kirkjufjelagsins Og verð jeg þess
vegna að taka þetta álit yðar gott og gilt.
Af þessu leiðir, að jeg hef engan rjett til að mæta á
því þingi kirkjufjelagsins. sein nú fer í hönd. Jeg sendi
L yður þvi hjer með futidabók fjelagsins, sem hefur verið
hjá mjer siðan á síöasta kirkjuþingi.
Virðingarfyllst.
Hafsteinn Pjetursson.”
Jeg' sat þess vegna heima um kirkjuþingið 1895,
en undir eins eptir kirkjuþing kom til mín sendi-
nefnd írá kirkjufjelaginu. Vjer töluðum dálitla
stund um mál þetta. Jeg sagði, að jeg rnundi
skrifa þeim, þegar jeg hefði lesið þingtíðindi
kirkjufjelagsins fyrir 1895, sem sjálfsagt yrðu
bráðlega prentuð. Jeg kvaðst fyrst þurfa að sjá,
hvað rætt hefði verið um málið á kirkjuþinginu.
Þegar svo tiðindi kirkjuþingsins komu á prent, sá
jeg, að ársskýrsla forseta kirkjufjelagsins um þetta
“Tjaldbúðarsafnaðarmál” ogöll önnur meðferðþess á
þinginu var þannig, að jeg þurfti engu að svara