Sjómannadagsblaðið - 01.06.1977, Page 45

Sjómannadogurinn í
Hafnarfirði
RÆÐA FLUTT AF FRÚ
RANNVEIGU VIGFÚSDÓTTUR
Á SJÓMANNADEGINUM
I HAFNARFIRÐI
Heiðruðu áheyrendur.
í dag á hátíðisdegi ykkar sjó-
manna, tekur öll þjóðin þátt í þeim
með ykkur. Með því vill hún sýna
í hversu mikilli þakkarskuld hún
stendur við sjómannsstéttina í heild.
Nú vorar og líðan ykkar tekur
breytingum frá hinum harða vetri,
með stormi og myrkri. Sjaldan hef-
ur veturinn verið jafn miskunnar-
laus. Þið hafið sigrað veturinn með
dugnaði og karlmennsku. Við höf-
um átt í erfiðu stríði um 200 mílna
landhelgi okkar og það hefur enn
aukið á stórkostlegar hættur. Nú
hefur friður verið saminn og við
getum þakkað forsjóninni fyrir að
ekki skuli hafa orðið ne'n slys á
mönnum, en þar hefir sannarlega
hurð skollið nærri hælum. Þjóðin
hefir fylgst með störfum landhelgis-
gæslumanna með kvíða, en þakk-
læti í huga. Þeir hafa sannarlega í
orðins fyllstu merkingu verið her-
menn okkar.
Ég er hér eins og þið öll vitið, til
að flytja kveðjur frá Slysavarna-
deildinni ,.Hraunprýði“. Lokadag-
urinn 11. maí, okkar stærsti fiáröfl-
unardagur, tókst með afbrigðum
vel, og flyt ég ykkur Hafnfirðingum
bestu þakkir. Allur ágóði rennur til
Slysavarnamála.
A nýafstöðnu 17. landsþingi Slysa-
varnafélags Islands, voru samþykkt-
ar ályktanir til öryggismála sjó-
manna. Mig langar til að beina því
til skipstjórnarmanna að hlýða bet-
ur tilkynningarskyldu skipa.
Tilkynningarskyldan er búin að
starfa í 8 ár. Þó heyrir maður á
hverjum degi að skip eru beðin að
gera vart við sig. Tilkynningar-
skyldan er að allra mati eitt það
besta og metsa öryggismál fyrir
sjómennina, og ekki hvað síst fyrir
aðstandendur í landi, er bíða heim-
komu ástvina sinna, en það er
stór hópur. Vænti ég þess að konur
geti haft þar sín áhrif. Hér áður
fyrr, meðan ekki voru komin loft-
skeytatæki eða talstöðvar í skip,
vissum við sjómannskonur ekkert
hvað mönnum okkar leið, frá því
þeir kvöddu og þar til þeir stóðu
inn á gólfi aftur. Þegar svo þessi
loftskeytatæki komu, fundum við
hversu mikill léttir og öryggi það
var, að geta haft samband við menn
okkar. Þess vegna finnst mér, að
ekki megi vanrækja þessa sjálf-
sögðu tilkynningarskyldu, — að
hafa samband á réttum tímum.
Þetta er fyrst og fremst komið fram
fyrir ábendingar sjómanna sjálfra,
og því stendur þeim skylda til að
vanrækja þetta ekki.
Sjómenn góðir. Nú er að rísa af
grunni hið nýja sjómannaheimili
hér í Hafnarfirði, þar sem aldraðir
sjómenn og þeirra konur og sjó-
mannsekkjur. vænta athvarfs í ell-
inni. Vonandi sitja hafnfirskir sjó-
menn fyrir dvalarplássi. Heimilið
stendur í fallegu umhverfi. Vandað
verður til allrar aðhlynningar. Það
er áætlað, að fyrsta álman verði
tekin í notkun næsta sjómannadag
— og það er vel.
Ég enda þetta stutta spjall mitt
með ósk um blessun í starfi allra
sjómanna á komandi tímum. þeim
sjálfum og þjóð vorri til heilla.
Guð blessi land og lýð.
Þrír aldraðir sjómenn heiSraðir 1976, en auk þess var Kristnl Ó.
Karlssyni veitt sérstök viðurkennlng, en hann hefur verið rœslr f
kappróðrinum fró upphafi.
Ljósm.: Herdís Guðmundsdóttlr.
S JÓMA NNADAGSBLAÐIÐ 35