Sjómannadagsblaðið - 01.06.1996, Qupperneq 53

SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
53
Skipakvíar í Grimsby á fyrstu áratugum aldarinnar.
Haldið til Grimsby
Þá var sett á fulla ferð og stefna
tekin á Pentil. Það er ekki örgrannt
um að fiðringur hafi farið um maga
þess úr áhöfn Jennýjar sem yngstur
var og ekki þurfti að hafa áhyggjur af
þeim sem heima biðu. Engin loft-
skeytatæki voru um borð í Mac
Cenzie.
Þegar til Grimsby kom lét skip-
stjórinn ræðismann Danmerkur vita
af þrem skipbrotsmönnum frá ís-
landi um borð í skipi sínu. Togara-
nrenn fóru frá borði, hver til síns
heima. Um borð kom vaktmaður
sem sér íslendingunum fyrir mat, en
lokar þá síðan niðri í káetu um nótt-
ina og aðrar nætur og segir þeim
óheimilt að fara í land.
Á öðrum eða þriðja degi birtist á
bryggjunni stórglæsilegur maður sem
reyndist vera íslendingur búsettur í
Grinrsby, Árni Jóhanns- eða Jó-
hannesson. Hann sagðist hafa séð
það í blöðum staðarins að þar væru
komnir skipbrotsmenn af Islandi og
hafi hann farið að spyrjast fyrir um
þá á sjómannaheimiium og hótelum
en ekki fundið. Þeir sögðu honum
aftur á móti frá boðunum sem
danska konsúlnum hefðu verið send,
en ekkert hafi frá honuin heyrst.
„Sá djöfull, láttu mig þekkja hann.
Hann gerir aldrei nokkurn skapaðan
hlut þegar íslendingar eru annars
vegar. Ég skal tala við kauða.“ Að
svo mæltu var Árni rokinn. Þetta var
að áliðnum degi. Árni var ekki lengi í
burtu. Að vörmu spori er hann kom-
inn aftur, segist vera búinn að tala
við ræðismanninn og í fyrramálið
verði þeir sóttir.
Morguninn eftir kemur Árni í
leigubíl og fer með skipbrotsmenn-
inna á hótel, þar sem þeir höfðu
verið innritaðir. Og ekki nóg með
það, hann fer með þá í verslun þar
sem hann lætur þá fata sig yst sem
innst og segir þá ekki þurfa að hafa
áhyggjur af greiðslu þess fatnaðar.
„Danski Pétur“ kemur til þeirra á
hótelið og er leiður mög. Segir að
það hafi verið ætlun sína að gera ann-
an túr á Islandsmið, en nú hafi þetta
breyst, hann fari hvergi, en að hann
sé búinn að útvega þeim far til ís-
lands með öðrum togara. Að skiln-
aði gefur hann þeim eitt pund hverj-
um og urðu þetta einu vasapeningar
þeirra í þessari óvæntu utanlandsför.
Þeir fóru síðan um borð í togarann
Sir Alcott, sem fór nreð þá rakleitt til
Vestmannaeyja. Þessi togari var síð-
ar keyptur til Reykjavíkur og fékk
nafnið Geir.“
Heimtir úr helju
í morgun kom hingað breskur tog-
ari „Sir Alcott“, með skipbrotsmenn
af bátnum sem rak mannlaus á Með-
allandsfjörur á dögunum. Báturinn
(,,Jenný“) var frá Reyðarfirði og fór
þaðan 13. ágúst....“
(Upphaf fréttar úr sama blaði laugar-
daginn 30. ágúst 1919)
Löngu eftir að þeir voru komnir
heim til sín austur á Reyðarfjörð fá
þeir boð frá sýslumanninum á Eski-
firði um að þar sé reikningur frá ræð-
ismanni Dana í Grimsby vegna fata-
kaupa þeirra félaga þar í borg. Það
fréttu þeir til Reykjavíkur af Gissuri
Filippussyni að hann hafi komist
heilu og höldnu til Reykjavíkur.
Árið 1925 fórst vélbáturinn Oddur
SU-414 frá Reyðarfirði. Hann var á
leið á vertíð suður á Hornafjörð.
Með honum voru sjö manns og fórust
öll, þar á meðal félagar Jörgens úr
þessari eftirminnilegu ferð, þeir Jón
Árnason formaður og Sigurður
Magnússon háseti.
Blessuð veri minning þeirra.
Grein þessi birtist í Sjómannadagsblaði
Neskaupstaðar árið 1989. Par sem frá-
gangur hennar þar var ekki að skapi höf-
undar er honum Ijúft að Ijá hana til endur-
birtingar í þessu blaði.
Aðalsteinn Gíslason