Sjómannadagsblaðið - 01.06.1996, Qupperneq 75

SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
75
ist fara á síldveiðar í félagi við Sig-
urður Eilífsson. Sigurður átti bát
þann sem Arinbjörn hét, 105 tonn að
stærð, en hins vegar skorti hann bæði
nót og nótabáta sem Agúst gat lagt
til. Réð ég mig á nú á umræddan
Arinbjörn með þeim félögum sumar-
ið 1950. Þetta gekk ágætlega framan
af og við komumst þarna „yfir á
hlut“, eins og það var kallað, en svo
brældi upp, við lágum langtímum
saman inni á Húsavík, og þá var
ágóðinn skjótur að étast upp hjá út-
gerðinni.
Nú fór togaraverkfall og reiðileys-
istími í hönd og var það ekki fyrr en
um haustið 1950 að ég fékk pláss og
þá á Elliðaey VE-10 frá Vestmanna-
eyjum. Skipstjórinn var Halldór
Guðmundsson. Var ég óslitið á henni
fram til þess tíma þegar henni var
lagt sumarið 1953, en við fiskuðum
mikið þann tíma sem ég var á því
skipi. Til marks um hve eftirsótt
pláss á Elliðaeynni voru er það að af
33 manna áhöfn var aðeins skipt um
sex menn meðan ég var þar. Eitt sinn
gerðist það um borð í Elliðaeynni að
við vorum á leið frá Vestnrannaeyj-
um til Reykjavíkur og höfðum um
borð hjá okkur nýja uppfinningu,
flottroll, sem kallað var „Breið-
fjörðstroll.“ Köstuðum við um þrjár
mílur frá Tvídröngum og fengum
þarna hvorki meira né minna en 105
tonn í þrem hölum! Fiskaðist óhemja
í þessi veiðarfæri á þeim árum.“
Á Fylki
„Þegar vist minni á Elliðaey lauk
réð ég mig á togarann Fylki með
Auðuni Auðunssyni skipstjóra og
var það þann 14. ágúst 1953. Á Fylki
var ég allt til þess tíma þegar hann fór
niður með svo sviplegum hætti þann
14. nóvember 1956, og úr því þú bið-
ur mig að rifja þetta slys upp er ekki
nema sjálfsagt að verða við því. Fylk-
ir var sem menn vita einn hinna svo-
kölluðu nýsköpunartogara, 677
tonna skip.
Við vorum staddir í Þverálnum um
25 sjómílur norður af Straumnesi og
liöfðunr við verið að veiðum vestra í
átta daga. Ég var á leið á næturvakt
með Þorbirni Þorbjörnssyni úr Mela-
sveit, en Þorbjörn var bátsmaður á
skipinu. Við vorum ræstir um klukk-
an tólf á miðnætti og var veður með
þeim hætti að nokkur ólga var í sjó og
frost og þegar við litum út yfir borð-
stokkinn mátti sjá að ísdiskar, svo-
nefndir „hungurdiskar“ voru á floti á
sjónum. Við fórum aftur í og þegar
við höfðurn lokið við að fá okkur
kaffisopa og búið var að setja stím-
vakt, segir Þorbjörn að við skulum
fara framí og splæsa rópa. Við héld-
um því fram í netalest, en þar voru
tvær róparúllur geymdar, og að þess-
ari iðju vorum við uns kallað var til
okkar að láta trollið fara. Ég ætla að
það hafi verið um klukkan fimm um
nóttina og þegar trollið hafði verið
látið fara var sett trollvakt. Sá sem á
trollvaktinni var hét Steingrímur El-
íasson. Stóðst það á endum að þegar
slegið var úr blökkinni og tekið að
hífa inn trollið var klukkan hálf sjö
og komið að vaktaskiptum.“
Lenti undir forvængnum
„Þar með fór ég fram í eins og lög
gera ráð fyrir og háttaði. En ekki
„Á Fylki fundum við Fylkismiðin og Ný-
fundnalandsmiðin. “ (Ljósm.: AM)
hafði ég lengi legið í kojunni þegar
mér þykir ég heyra óvenjulega
skruðninga og ályktaði þegar sem
svo að skipið hefði borist inn í eitt-
hvert íshröngl. En í sömu andrá heyri
ég kallað að skipið sé að sökkva! Ég
dreif mig óðara framúr, fann buxurn-
ar mínar í myrkrinu og fór í þær og
Togarinn Fylkir sem fórst eftir árekstur við tundurdufl 1956.