Sjómannadagsblaðið - 01.06.1996, Qupperneq 93

SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
93
ÆGIR.
mAnaðarrit um fiskiveiðar og farmensku.
2. áru. | Reykjavik, Desember 19 0 6. j 6. blað.
Typlinmii’ MnuniiBwin JCyvindur IOvvíiuInmuh
hkipsklj. n kutlcr »lllgvnr«. nlýrlni. á »S«i|»ltic Wi’lhley*.
Dmínuði 7. «/.r. il/otí. Drukuuói 7. apríl lOOtí.
Forsíðci tímaritsins Ægis í desember 1906. Efst til vinstri er mynd Jafets E. Ólafssonar
skipstjóra á Sophie Wheatly en efst til hægri mynd Bjarnar Gíslasonar skipstjóra á
Emilie. Neðst til vinstri er Tyrfingur Magnússon skipstjóri á Ingvari en neðst til, hægri
Eyvindur Eyvindsson stýrimaður á Sophie Wheatly. 1 miðið er Loftur Loftsson stýri-
maður á kútter Önnu Breiðfjörð, en hann fórst tveimur dögum fyrir Ingvarsslysið.
ef vera kynni að unnt væri að fara út,
mönnunum til bjargar. En svo var
ekki. Þótt 12-14 manns ynnu að því
að draga bátinn, lá við að það rnissti
hann úr höndum sér í verstu hviðun-
um. Brimrótið var ægilegt, meira en
nokkur mundi til á þessum stað.
Ekki leið á löngu uns Ingvar fór að
liðast sundur í rótinu. Möstrin tóku
sjó og munu þá allmargir skipverjar
hafa fallið útbyrðis. Aðrir komust að
öldustokknunr sjávarmegin þar sem
þeir héldust við stutta stund, en síðan
slitnuðu þeir þaðan einn af öðrum og
hurfu í brimrótið.
Nokkrir mannanna bárust með
brimrótinu upp að ströndinni en eng-
inn þeirra náðist áður en útsogið
hreif þá aftur með sér af ægihraða út
að skipsflakinu. Var aðeins kurl úr
skipinu sem barst á land, svo og
nokkur mölbrotin koffort skipverja.
Það var ekki fyrr en nokkrum
klukkustundum síðar sem fyrsta líkið
náðist úr sjónum. Það var borið heirn
í Viðeyjarkirkju og lagt þar á gólfið.
Aður en dagur var að kveldi kominn
hafði 11 lík rekið í Viðey, mörg illa
útleikin eftir að hafa velkst um í
brimrótinu. Þau voru öll borin í
kirkjuna og raðað þar hlið við hlið.
Tíu þeirra rak upp í víkina milli svo-
nefnds Virkis og Eiðishóla. Þar rak
og skipsskrokkinn upp í fjöruna.
Mun hann hafa losnað er akkerisspil-
ið brotnaði með flóðinu um kvöldið.
Nokkrum dögum seinna kom vél-
bátur með líkkistur og marga menn.
Voru líkin kistulögð í kirkjunni og
síðan flutt til Reykjavíkur.“
Viðbrögð Eggerts Briem
„Húsbóndinn í Viðey, Eggert
Briem, tók sér þetta slys ákaflega
nærri og var hann ekki samur maður
lengi á eftir. Sagði hann oft að hann
hefði heldur viljað missa Viðey en
þetta hefði komið fyrir. Meðan skip-
ið stóð á skerinu var hann nærri
hamslaus út af því að geta ekkert
gert. Skipaði hann m.a. að setja út
fjögurra manna farið og fara út að
skipinu og ætlaði auðvitað sjálfur
með. En gamalreyndir sjómenn sem
nærstaddir voru sýndu honum fram á
að slíkt væri óðs manns æði, þar sem
holskeflubrim væri alla leið frá skip-
inu heim að túni. Bátur var í svo-
nefndri Brekkuvör (Áttæringsvör)
sem er sunnan við Virkið. Þangað fór
Eggert einn og hratt bátnum fram og
ætlaði að leggja út. En þessu var veitt
eftirtekt í tæka tíð og var báturinn
tekinn af honum. Frá þessu sagði
Jónas Magnússon síðar bóndi í Star-
dal.
Jónas minnist einnig konu nokkur-
rar sem var í Viðey, Maríu Guð-
mundsdóttur, fyrir stillingu og kjark.
María var sú eina af stúlkunum sem
fékkst til þess að taka á móti líkunum
við kirkjudyrnar jafnóðum og þau
voru reidd heim, draga af þeim sjó-
klæði, þvo þau og ganga síðan frá
þeim í kirkjunni. Oft bar það við að
hún fór ein út í kirkju á meðan líkin
voru þar, ef eitthvað þurfti að sækja
þangað. Langan tíma á eftir var leit-
að meðfram sjónum í Viðey hvort
ekki kæmu fleiri lík á land. María fór