Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1923, Síða 34

Eimreiðin - 01.01.1923, Síða 34
30 I VERINU ' EIMREIÐIN5 þagmælskur, og hafði ekki ofmikla löngun til að komast sjálf- ur í mjúkinn hjá stúlkunni. Eitt af aðal verkum manna í landlegum var að hirða um afla sinn, en þá var alt ætilegt hirt af fiskinum, sundmagi, kútmagi og svil voru hert, og stundum hrogn líka, magarnir voru dregnir upp á snærisþátt með þar til gerðri beinnál. Þorskhausar voru þvegnir, helst úr sjó, síður vatni, þóttu þá „renna“ fremur, síðan ýmist raðað hverjum við annan, með munnana upp, „skrúfað“, eða hver látinn sér, „trantað“ á steina. Þegar þeir höfðu þornað nokkuð voru þeir klofnir upp og lagðir í hlaða. I »kös« gat fiskur haldist mjög lengi óskemdur, hvernig sem viðraði, ef vel var kasað svo vatn gæti hvergi staðið í fisk- inum. Flattur fiskurinn var lagður saman þannig í lítinn hring, að sporðar komu saman, og utanyfir var lögð önnur röð og tóku sporðar hennar upp á hina miðja og svo koll af kolli eftir rúmi og þörfum, kösin þurfti helst að vera í sléttum halla. Þegar fiskurinn var tekinn úr kösinni og breiddur upp, venjulega á lága grjótgarða (vergögnin) reið mjög á því að frostlaus þerrir héldist næstu daga svo fiskurinn næði að þorna að utan (skelja) ef það heppnaðist var fiskurinn venjulega úr allri hættu, varð hlaðatækur og með góðri hirðu, besta vara hvort sem vildi til kaupstaðar eða matar. En ef illa vildi til og fiskurinn fékk ekki þurk strax eftir uppbreiðslu, slepjaði hann og varð »maltur«, en meltingur sá þótti fáum góður matur, og var öldungis óhæf verslunarvara. Ef fiskurinn fraus í herslunni varð hann að vísu ágæt mat- vara, en gekk ekki í kaupstað. Væri hann breiddur upp nýr og þornaði án þess að frjósa varð hann »ólseigur« og illnr til átu, en ágæt kaupstaðarvara. Að hirða vel um afla sinn og „bösl“ — svo voru sjóklaeðin í heild sinni kölluð — tók allmikinn tíma í landlegum, og ef róið var alla vikuna varð að nota sunnudaginn til þess. Þá tíðkuðust ekki helgidagaróðrar. Eins og áður var áminst var það eitt af tillögum útgerðar- manns að halda hásetum dálítinn glaðning á sumardaginrr
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.