Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1925, Side 72

Eimreiðin - 01.07.1925, Side 72
256 NVJUNGAR í STJORNUFRÆÐI eimrE'p,ií mjög lítið; hún lýsist hérumbil að sama skapi og dregst saman — minkar. 4. Þegar stjarna hefur náð hæsta hitastigi, minkar ljósmaSn hennar óðum, þar sem samdrátturinn og dökknandi *' fylgjast nú að. 5. Stærstu stjörnurnar eru um 100 sinnum bjartari en v°r 6. Sólin hefur einhverntíma verið 9000° heit á yfirborði- ^ er hiti hennar um 6000° og fer minkandi. 7. Til þess að ná yfirborðshita hins hvítasta stigs — B-st'35. ins — 15 000°, verður efnismagn stjörnu að minsta k°5 að vera 2V2 sinnum efnismagn sólar. , 8. Milli ljósmagns M-stjarna á hitunarstigi og M-stjarna kólnunarstigi eru níu svonefnd stærðastig. Sérstaklega athyglisverð er 2. grein hér að framan. Ks1"] ingin hefur leitt rök að því, að himinhnöttur verður að nægilegt efnismagn til þess að geta hitnað svo mikið á Þr° unarskeiði sínu, að hann lýsi sem stjarna. Sú þekking, er vér nú á dögum höfum á efnismagni stjar". anna, staðfestir þetta. En þekkingin er lengra komin. E'n 3. hinum furðulegustu niðurstöðum nútíma stjörnuvísinda er þe^' Hinar eldri hugmyndir, að efnismagn stjarna hefðu engin *a . mörk, hafa nú sannast að vera algerlega rangar. Hinn m'l<. stærðarmunur stjarnanna, sem skynja má af sýnilegu ljósmaSnl þeirra, stafar í aðalatriðunum annaðhvort af hinum gífurloð3 mun á fjarlægðum þeirra frá vorum sjónum, eða af að þær eru á mismunandi þróunarstigi. Efnismagn stjarnarn1'1 sýnist aftur á móti vera frábærlega svipað alstaðar í stjörn^ geimnum. Þetta er einkennilegt, og hefur mikið verið um Paí deilt, hvernig í því geti legið. Eitt höfum vér lært af því, sem þegar hefur verið sa3 Þegar efnismagn himinhnattar er fyrir neðan viss takmör ' getur yfirborð hans aldrei náð svo háu hitastigi, að hnött"r inn verði sjálflýsandi. Og er þá skiljanlegt, að takmörk hl)° ( að vera fyrir því, hvað lýsingareiginleikar stjarna gangi la"? niður á við. Mætti nefna þetta neðri ljóstakmörk, þrátt fVr,r það þótt segja megi, að þau séu ekki raunveruleg. Vér höf"111 auðvitað fult leyfi til að hugsa oss dimmar stjörnur, hverSl1 smáar sem væru.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.