Eimreiðin - 01.04.1929, Qupperneq 68

156
GUÐFRÆÐINÁM OG GÓÐ KIRKJA
EIMREIÐIN
þess að gera Jesú að sínum samtímismanni hefur ætíð leitt út
á villigötur. Það er ekki fyr en mönnum tekst að kynnast hin-
um sögulega Jesú, að ráð er fundið við þeim misfellum. Þar
kynnumst vér manni, sem er hátt hafinn yfir samtíð sína, en
talar þó ætíð fyrst og fremst til hennar. Því er oss ókleift að
skilja ýms orð hans nema með því móti að skilja og þekkja
að einhverju leyti samtíð hans. Þó verðum vér að játa, að
enn muni margt óskilið og órannsakað. Og hvernig gæti það
hugsast, að svo væri ekki, þegar þess er gætt, hve ófull-
komnar þær heimildir eru, sem vér höfum um Jesú. A ég
þar við guðspjöllin. Væru þau ljósari og fullkomnari, myndu
þau nægja, en af því meira að segja þau bera með sér þann
mannlega ófullkomleika, að rugla ímyndunum og skáldskap
innan um sögulegar staðreyndir, þá er þörfin enn meiri að
kynna sér alt vel og leita með gaumgæfni og alúð hins sanna
um Jesú. Þetta er einmitt eitt mikilvægt hlutverk guðfræð-
innar, að grafa upp sannleikann um Jesú undan rústum rang-
færslu og misskilnings, sem hann hefur sífelt verið undirorp-
inn frá fyrstu. Og það vil ég sérstaklega leggja áherzlu á, að
flest af því rústarusli eru byggingar, er einmitt hafa verið
bygðar í þeirri trú, að það sé óþarft að kynna sér jarðveginn,
sem Jesús er sprottinn upp úr, og þeirri fullvissu, að hann
sé samtímismaður sérhverrar líðandi aldar.
Sögulega þekkingin á að veita tryggingu gegn þessari
misnotkun. Með hana að bakhjalli á guðfræðin að geta staðið
á verði gegn því, að orð Jesú séu rangfærð eða slitin út úr
samhengi til sönnunar eða stuðnings allskonar dutlungum
breytilegs tíðaranda. Það á ekki að henda, að nokkur taki orð
Jesú og sníði þau við sinn eigin vöxt.
En hér kemur annað til greina. Þótt ég hafi bent á þa
hættu, sem af þeim hugsunarhætti getur stafað, að Jesús sé
allra kynslóða samtímismaður og sögurannsókn í lífi hans oð
samtíð sé því óþörf, vil ég taka það skýrt fram, að hann á jafnt
fyrir því fult erindi til allra kynslóða. Mega menn gæta þess
vandlega að blanda ekki því tvennu saman. Sem opinberun
stórfeldrar lífshugsjónar, sem ber af öllu því, er fram hefur
komið með mannkyninu, bæði að fegurð, göfgi og dýpt, er
hann í senn leiðtogi og dómari mannkynsins. Sem leiðtoS1