Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1933, Page 77

Eimreiðin - 01.10.1933, Page 77
eimreiðin EFTIRKÖST 427 •nni, nýlega orðin 16 ára. Og nú var Inga til heimilis þarna n Völlum, ráðin hálft sumarið. Næsti dagur rennur upp. Það er Drottins dagur. Þau mæt- ast, Aðalgeir og Inga. Þau eru úti, eru glaðleg, líta hvort á annað og segja: »Góðan daginn*. Hún er á inniskóm, loðnum ofan á ristinni. Hann segir: »Lobba kom á loðnum skóm úr Lundúnaveldi*. Hvernig stendur á að honum detta þessar hendingar í hug? Hann vissi ekki að hann kynni þær. Það er eins og þessu Sa hvíslað að honum. Og hann heldur áfram að tala við Ingu. Hann er gamansamur og fyndinn. Hann hefur vísubrot og heil erindi á hraðbergi. Hann kannast við að þetta hefur hann Jesið einhversstaðar. Nú skýtur því upp í huganum alt í einu. Aldrei hefur hann hugsað jafn ljóst. Aldrei hefur hann átt íafn auðvelt með að tala. Hugsanirnar seytla fram. Nei, þær sIreyma. Hann.verður var við hugmyndir og hæfileika, sem aldrei hafa bært á sér áður. Honum hefur birt fyrir augum. Það er eins og glóbirt hafi í sálinni. Þar er leysing. Og þar er gróandi °9 vor. Kraftar hans hafa aukist. Þeir hafa tvöfaldast. Þeirhafa hrefaldast. Hann skilur að það er Inga sem veldur þessu. Hún hefur sömu áhrif á hæfileika hans og sólin á gróðurinn. Mánuði síðar. — Inga og Aðalgeir eru að binda. Þau eru binda hey á enginu. Þau eru ein. Hann grípur um hend- 'na á Ingu, um leið og hann tekur um reipisenda og hnýtir. ar það ekki saklaust? Jú. Honum verður þetta hálf óvart. j dartak líður. Unaður grípur hann, eins og heit bylgja. n9a áttar sig ekki strax. Jú. Það getur vel verið að hún hafi a*tað sig strax. Alt í einu kippir hún að sér hendinni og r°ðnar, sleppir bagganum og fer að raka dreif. Ákaflega er s*úlkan fljót að roðna. Hún er svo ung. Hún er svo barnung f9 hefur aldrei verið snert. Aðalgeir hlær lágt og það er hiti nlatrinum. Hann tekur einn utan úr bagganum. Svo snarar ann honum yfir sig á háhest. Bagginn er stakur, og hann ætl- ar að bera hann að næstu lön. — Inga. Ætli hún sé reið? *^n9a«, segir hann. »Inga mín, viltu rétta mér hrífuna mína °9 reipin?« tnga er víst ekkert reið, því hún réttir honum hrífuna og
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.