Eimreiðin - 01.10.1933, Qupperneq 77

eimreiðin
EFTIRKÖST
427
•nni, nýlega orðin 16 ára. Og nú var Inga til heimilis þarna
n Völlum, ráðin hálft sumarið.
Næsti dagur rennur upp. Það er Drottins dagur. Þau mæt-
ast, Aðalgeir og Inga. Þau eru úti, eru glaðleg, líta hvort á
annað og segja:
»Góðan daginn*.
Hún er á inniskóm, loðnum ofan á ristinni.
Hann segir: »Lobba kom á loðnum skóm úr Lundúnaveldi*.
Hvernig stendur á að honum detta þessar hendingar í hug?
Hann vissi ekki að hann kynni þær. Það er eins og þessu
Sa hvíslað að honum. Og hann heldur áfram að tala við Ingu.
Hann er gamansamur og fyndinn. Hann hefur vísubrot og
heil erindi á hraðbergi. Hann kannast við að þetta hefur hann
Jesið einhversstaðar. Nú skýtur því upp í huganum alt í einu.
Aldrei hefur hann hugsað jafn ljóst. Aldrei hefur hann átt
íafn auðvelt með að tala. Hugsanirnar seytla fram. Nei, þær
sIreyma. Hann.verður var við hugmyndir og hæfileika, sem aldrei
hafa bært á sér áður. Honum hefur birt fyrir augum. Það er
eins og glóbirt hafi í sálinni. Þar er leysing. Og þar er gróandi
°9 vor. Kraftar hans hafa aukist. Þeir hafa tvöfaldast. Þeirhafa
hrefaldast. Hann skilur að það er Inga sem veldur þessu. Hún
hefur sömu áhrif á hæfileika hans og sólin á gróðurinn.
Mánuði síðar. — Inga og Aðalgeir eru að binda. Þau eru
binda hey á enginu. Þau eru ein. Hann grípur um hend-
'na á Ingu, um leið og hann tekur um reipisenda og hnýtir.
ar það ekki saklaust? Jú. Honum verður þetta hálf óvart.
j dartak líður. Unaður grípur hann, eins og heit bylgja.
n9a áttar sig ekki strax. Jú. Það getur vel verið að hún hafi
a*tað sig strax. Alt í einu kippir hún að sér hendinni og
r°ðnar, sleppir bagganum og fer að raka dreif. Ákaflega er
s*úlkan fljót að roðna. Hún er svo ung. Hún er svo barnung
f9 hefur aldrei verið snert. Aðalgeir hlær lágt og það er hiti
nlatrinum. Hann tekur einn utan úr bagganum. Svo snarar
ann honum yfir sig á háhest. Bagginn er stakur, og hann ætl-
ar að bera hann að næstu lön. — Inga. Ætli hún sé reið?
*^n9a«, segir hann. »Inga mín, viltu rétta mér hrífuna mína
°9 reipin?«
tnga er víst ekkert reið, því hún réttir honum hrífuna og