Eimreiðin - 01.10.1934, Síða 37

eimreiðin NAPÓLEON BÓNAPARTE 363
lafandi fram af, höfuðið slútandi niður á bringu, rauðeygður,
blár, eins og maður, sem hefur kastað upp sálinni. Menn
9engu aftur og fram og í kringum hann. Loks var einhver,
sem hrærði við öxlinni á honum. Hann leit upp með erfiðis-
ftiunum.
— Hver eruð þér? spurði maður með gyltan borða.
En Jón Guðmundsson horfði sálarlaust á manninn og svar-
aði ekki.
— Hvert eruð þér að fara?
— Ég? sagði Jón Guðmundsson. Ég er að fara með
skipinu.
— Hafið þér farmiða?
Ekkert svar; höfuðið seig aftur niður á bringuna. Stýri-
Waðurinn hélt áfram að spyrja um stund, en höfuðið seig dýpra
°9 dýpra. Svo stýrimaðurinn tók það ráð að hrista manninn,
°9 þá kom upp úr kafinu, að hann hafði engan farmiða.
Það er einkennilegt, hvað það getur vakið mikla athygli á
9ufuskipum, ef einhvern farþeganna vantar slíkan miða, og
tað enda þótt slíkur miði sé léleg sönnun fyrir því, að maður
ei9i erindi til annara landa. Maður skyldi ætla, að þessi stóru
°9 fallegu skip, sem sigla milli Iandanna, væru stolt af því
flytja fólk, sem hefur á annað borð ánægju af að ferðast
"“illi landa. Nei, sá sem ekki hefur farmiða er alt í einu
°rðinn frægasti maðurinn um borð. Hann er óðar kominn
uudir lögin, og þó hefur hann ekkert til saka unnið, nema
burfa að komast leiðar sinnar eins og annað fólk. í flestum
filfellum á hann miklu brýnna erindi en annað fólk. Allir
sPYfja í vandræðum: Hvað á að gera við manninn? Skip-
shóranum ber skylda til að skila honum í hendur lögreglunni
a uæstu höfn, en það eru ekki nema vondir skipstjórar, sem
ara þannig með saklausa menn, sem þurfa að komast leiðar
sinnar engu síður en ríkir menn. Góðir skipstjórar reyna að
^'ðla málum og finna upp einhverja aðferð til að fara krir.g
Um lögin, það kemur oft fyrir að skipstjórar skilja fátæka
menn betur en lögin, og stuðla að því að þeir komist leiðar
s'nnar. Einum skipverja var leyft að kaupa föt Jóns Guð-
ítlundssonar, stígvél hans og frakka, svo hann gæti borgað
r9laldið. I kaupbæti voru honum gefnar bláar nankinsbuxur
É