Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1934, Blaðsíða 44

Eimreiðin - 01.10.1934, Blaðsíða 44
370 NAPÓLEON BÓNAPARTE eimreiðin öðrum nokkurn líma til verulegrar byrði, né þyrfti að þigsi3 af sveit til muna. Trúmenska hans og ósíngirni vissi ekki að neitt væri til sem héti umbun, enda báru allir virðingu fyrir þessum landlausa keisara, sem svo lengi var í útlegð, og bar sína útlegð svo vel. Það var ekki hægt að hugsa sér full' komnari mann. »Svona ættu allir vittnumenn að vera«, sögðu stórbændurnir. En eftir því sem árin færðust yfir hann, lýsti hann ® sjaldnara yfir konungdómi sínum og heimsfrægð og lét ser nægja að vera réttur og sléttur Bóni — gamall langþreyttur maður eftir hvíldarlaust strit seinliðinna ára, sem urðu að ára- tugum og sáldruðust burt. Og seinasta árið kom það þráfalt fyrir, að hann gerði stanz á verki sínu, þegar minst varði og starði fram fyrir sig hugsi, klóraði sér dálítið órólega bak við eyrað og gretti sig, eins og hann væri að reyna að rifja eitt- hvað upp, sem hann ætti mjög bágt með að muna. Hvað var hann Napóleon gamli Bónaparte að reyna að rifja upp? Svo loksins einn dag, — þá mundi hann það. — Það er eins og mig minni, að ég hafi einhversstaðar týnt vetlingum, — dökkleitum þelvetlingum vel unnum "" °3 þæfðum. Það kannaðist enginn við þessa vetlinga, sem hann hafði týnt, og svo gaf maddaman honum nýja þelullarvetlinga, sem hun hafði sjálf unnið, — voru það ekki þessir vetlingar, Ðóni minn • En það voru ekki þessir vetlingar. Hvernig sem leitað var> og hvaða vetlingar sem honum voru fengnir, þá voru Þa^ ekki þeir vetlingar, sem Napóleon Bónaparte hafði týnt. Um brautina fara ókunnir vegfarendur, og á vegarbrúninni stendur Napóleon Bónaparte og spyr: Ekki vænti ég að þið hafið fundið dökkleita þelvetlinga á brautinni? Þeir voru vel unnir> og vel þæfðir. En alt kom fyrir ekki. Svo leið fram á vetur. Það var einn morgun í skammdeg inu, og Bóni hafði lokið við að embætta kýrnar að vanda, Þa barði hann að dyrum, eins og hans var siður, þegar hann kom með skálina sína. — Hvað er þetta, Bóni minn, sagði vinnukonan. Ertu kom inn með skálina þína strax?
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.