Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1934, Page 44

Eimreiðin - 01.10.1934, Page 44
370 NAPÓLEON BÓNAPARTE eimreiðin öðrum nokkurn líma til verulegrar byrði, né þyrfti að þigsi3 af sveit til muna. Trúmenska hans og ósíngirni vissi ekki að neitt væri til sem héti umbun, enda báru allir virðingu fyrir þessum landlausa keisara, sem svo lengi var í útlegð, og bar sína útlegð svo vel. Það var ekki hægt að hugsa sér full' komnari mann. »Svona ættu allir vittnumenn að vera«, sögðu stórbændurnir. En eftir því sem árin færðust yfir hann, lýsti hann ® sjaldnara yfir konungdómi sínum og heimsfrægð og lét ser nægja að vera réttur og sléttur Bóni — gamall langþreyttur maður eftir hvíldarlaust strit seinliðinna ára, sem urðu að ára- tugum og sáldruðust burt. Og seinasta árið kom það þráfalt fyrir, að hann gerði stanz á verki sínu, þegar minst varði og starði fram fyrir sig hugsi, klóraði sér dálítið órólega bak við eyrað og gretti sig, eins og hann væri að reyna að rifja eitt- hvað upp, sem hann ætti mjög bágt með að muna. Hvað var hann Napóleon gamli Bónaparte að reyna að rifja upp? Svo loksins einn dag, — þá mundi hann það. — Það er eins og mig minni, að ég hafi einhversstaðar týnt vetlingum, — dökkleitum þelvetlingum vel unnum "" °3 þæfðum. Það kannaðist enginn við þessa vetlinga, sem hann hafði týnt, og svo gaf maddaman honum nýja þelullarvetlinga, sem hun hafði sjálf unnið, — voru það ekki þessir vetlingar, Ðóni minn • En það voru ekki þessir vetlingar. Hvernig sem leitað var> og hvaða vetlingar sem honum voru fengnir, þá voru Þa^ ekki þeir vetlingar, sem Napóleon Bónaparte hafði týnt. Um brautina fara ókunnir vegfarendur, og á vegarbrúninni stendur Napóleon Bónaparte og spyr: Ekki vænti ég að þið hafið fundið dökkleita þelvetlinga á brautinni? Þeir voru vel unnir> og vel þæfðir. En alt kom fyrir ekki. Svo leið fram á vetur. Það var einn morgun í skammdeg inu, og Bóni hafði lokið við að embætta kýrnar að vanda, Þa barði hann að dyrum, eins og hans var siður, þegar hann kom með skálina sína. — Hvað er þetta, Bóni minn, sagði vinnukonan. Ertu kom inn með skálina þína strax?
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.