Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1934, Blaðsíða 99

Eimreiðin - 01.10.1934, Blaðsíða 99
ElMRElÐIN Á DÆLAMÝRUM 425 fast á ný. Höski gamli smá-fitjar upp færið. Þannig Sengur um hríð. Alt í einu rek ég upp lágt undrunaróp. Svartur mosavax- lnn drumbur sker yfirborð vatnsins með sterkum sporðaköst- Uln> og svo skýtur upp óskemtilega löngum þétt-tentum kjafti. *A já! Er það svona lagað!« segir Höski gamli. >Þessu átti ég ekki von á!« *Er gedda hérna!« segi ég hissa, því nú þekki ég fiskinn. »Ekki ber á öðru! Já, nú minnist ég þess, að faðir minn sálaði sagði mér einu sinni, að á bernskuárum sínum hefðu Sedduseyði verið flutt hingað. Þetta var talinn svona nytja- ^iskur á þeim árum, stór og föngulegur og góður til átu. En svo útrýmdi geddan nærri því öllu silungs-kvikindi á skömm- Ufn tíma. Þetta er argasti ránfiskur, skal ég segja þér, étur ait> sem að kjafti kemur og meira en það. Síðan varð að u*rýma geddunni, sagði faðir minn. Og aldrei hef ég heyrt þess getið, að nokkur hafi orðið var við geddu hér alla mína ®fi, og eru það nú full sextíu ár«. *Þessi hérna hlýtur þá að vera við aldur«, segi ég. *]á, hún er líka orðin mosavaxin«, segir Höski gamli, »og Pa er hún nú komin til áranna. Enda hlýtur þessi eftirlegu- ind að vera a. m. k. 70—80 ára eða eldri«. Höski gamli lítur alt í einu á mig stórum augum. Svo umrar hann góðlátlega. JÞarna býst ég nú við, að við séum búnir að næla í þenn- an ‘vatnaskratta*, sem skaut veiðimönnunum skelk í bringu erna á árunum! O-jæja, já. Si-svona mun það nú vera«. . Loksins fengum við gedduna undir borðið. Ég setti íburð- lnn undir tálknalokið, og í sama vetfangi keyrði Höski gamli s‘ðruhnífinn sinn á kaf í hnakkann á henni. Geddan tekur ar-snögt viðbragð, svo brakar í fleytunni, og liggur svo 9raJkV. Höski gamli hefur hitt vel. lr5 ætlum að lyfta geddunni upp í á milli okkar, en verð- UlT1 að hætta við það. Hún er of stór til þess. Lengdin er Ul^ 1 '/2 metra, og þyngdin eflaust 20—25 kg. Við verðum Wl að taka hana á seil. Eigi var heldur viðlit að losa færið, ^Vl hún hafði gleypt alla krókana langt ofan í háls, og allur ausinn er eintómur kjaftur, stórtentur og háskalegur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.