Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1934, Page 99

Eimreiðin - 01.10.1934, Page 99
ElMRElÐIN Á DÆLAMÝRUM 425 fast á ný. Höski gamli smá-fitjar upp færið. Þannig Sengur um hríð. Alt í einu rek ég upp lágt undrunaróp. Svartur mosavax- lnn drumbur sker yfirborð vatnsins með sterkum sporðaköst- Uln> og svo skýtur upp óskemtilega löngum þétt-tentum kjafti. *A já! Er það svona lagað!« segir Höski gamli. >Þessu átti ég ekki von á!« *Er gedda hérna!« segi ég hissa, því nú þekki ég fiskinn. »Ekki ber á öðru! Já, nú minnist ég þess, að faðir minn sálaði sagði mér einu sinni, að á bernskuárum sínum hefðu Sedduseyði verið flutt hingað. Þetta var talinn svona nytja- ^iskur á þeim árum, stór og föngulegur og góður til átu. En svo útrýmdi geddan nærri því öllu silungs-kvikindi á skömm- Ufn tíma. Þetta er argasti ránfiskur, skal ég segja þér, étur ait> sem að kjafti kemur og meira en það. Síðan varð að u*rýma geddunni, sagði faðir minn. Og aldrei hef ég heyrt þess getið, að nokkur hafi orðið var við geddu hér alla mína ®fi, og eru það nú full sextíu ár«. *Þessi hérna hlýtur þá að vera við aldur«, segi ég. *]á, hún er líka orðin mosavaxin«, segir Höski gamli, »og Pa er hún nú komin til áranna. Enda hlýtur þessi eftirlegu- ind að vera a. m. k. 70—80 ára eða eldri«. Höski gamli lítur alt í einu á mig stórum augum. Svo umrar hann góðlátlega. JÞarna býst ég nú við, að við séum búnir að næla í þenn- an ‘vatnaskratta*, sem skaut veiðimönnunum skelk í bringu erna á árunum! O-jæja, já. Si-svona mun það nú vera«. . Loksins fengum við gedduna undir borðið. Ég setti íburð- lnn undir tálknalokið, og í sama vetfangi keyrði Höski gamli s‘ðruhnífinn sinn á kaf í hnakkann á henni. Geddan tekur ar-snögt viðbragð, svo brakar í fleytunni, og liggur svo 9raJkV. Höski gamli hefur hitt vel. lr5 ætlum að lyfta geddunni upp í á milli okkar, en verð- UlT1 að hætta við það. Hún er of stór til þess. Lengdin er Ul^ 1 '/2 metra, og þyngdin eflaust 20—25 kg. Við verðum Wl að taka hana á seil. Eigi var heldur viðlit að losa færið, ^Vl hún hafði gleypt alla krókana langt ofan í háls, og allur ausinn er eintómur kjaftur, stórtentur og háskalegur.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.