Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1934, Síða 99

Eimreiðin - 01.10.1934, Síða 99
ElMRElÐIN Á DÆLAMÝRUM 425 fast á ný. Höski gamli smá-fitjar upp færið. Þannig Sengur um hríð. Alt í einu rek ég upp lágt undrunaróp. Svartur mosavax- lnn drumbur sker yfirborð vatnsins með sterkum sporðaköst- Uln> og svo skýtur upp óskemtilega löngum þétt-tentum kjafti. *A já! Er það svona lagað!« segir Höski gamli. >Þessu átti ég ekki von á!« *Er gedda hérna!« segi ég hissa, því nú þekki ég fiskinn. »Ekki ber á öðru! Já, nú minnist ég þess, að faðir minn sálaði sagði mér einu sinni, að á bernskuárum sínum hefðu Sedduseyði verið flutt hingað. Þetta var talinn svona nytja- ^iskur á þeim árum, stór og föngulegur og góður til átu. En svo útrýmdi geddan nærri því öllu silungs-kvikindi á skömm- Ufn tíma. Þetta er argasti ránfiskur, skal ég segja þér, étur ait> sem að kjafti kemur og meira en það. Síðan varð að u*rýma geddunni, sagði faðir minn. Og aldrei hef ég heyrt þess getið, að nokkur hafi orðið var við geddu hér alla mína ®fi, og eru það nú full sextíu ár«. *Þessi hérna hlýtur þá að vera við aldur«, segi ég. *]á, hún er líka orðin mosavaxin«, segir Höski gamli, »og Pa er hún nú komin til áranna. Enda hlýtur þessi eftirlegu- ind að vera a. m. k. 70—80 ára eða eldri«. Höski gamli lítur alt í einu á mig stórum augum. Svo umrar hann góðlátlega. JÞarna býst ég nú við, að við séum búnir að næla í þenn- an ‘vatnaskratta*, sem skaut veiðimönnunum skelk í bringu erna á árunum! O-jæja, já. Si-svona mun það nú vera«. . Loksins fengum við gedduna undir borðið. Ég setti íburð- lnn undir tálknalokið, og í sama vetfangi keyrði Höski gamli s‘ðruhnífinn sinn á kaf í hnakkann á henni. Geddan tekur ar-snögt viðbragð, svo brakar í fleytunni, og liggur svo 9raJkV. Höski gamli hefur hitt vel. lr5 ætlum að lyfta geddunni upp í á milli okkar, en verð- UlT1 að hætta við það. Hún er of stór til þess. Lengdin er Ul^ 1 '/2 metra, og þyngdin eflaust 20—25 kg. Við verðum Wl að taka hana á seil. Eigi var heldur viðlit að losa færið, ^Vl hún hafði gleypt alla krókana langt ofan í háls, og allur ausinn er eintómur kjaftur, stórtentur og háskalegur.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.