Eimreiðin - 01.01.1935, Blaðsíða 127

e>mreiðin
SLAXD. Vierteljahrsschrift der Vereinigung der Islandfreunde. XX.
Jah^ng (1934), „rft i-3.
oii f,agang»r ritsins er einkar smekklegur, og efnið er afarfjölbreytt,
v lneð er búið. Það fer nefnilega svo, að manni að loknum lestri
l að • sPXrjai bverjum betta tímarit eiginlega sé ætlað, og hverjum
j c,p a® gei-a gagn. Hver tilgangur íslandsvinafélagsins og ]>á væntan-
ka timíiritsins sé, fær maður að vita i 2. hefti, ]>að er með almennum
"röum
okkert
•aö auka sambandið milli Þýzkalands og fslands“. Um ]>að er
dag- nema g°tt að segja, en þegar maður les áfram, þá kemur ])að á
IIln’ a® l>að er náttúra landsins, saga þess og bændahöfðingjaveldi til
a’ kídda, skáldakvæðin og sögurnar, sem tímaritið hefur áhuga
'egna , ----- b 6 ’ * “”■“■ “”“b
. I,ess, að þetta sé alt gagngermanskt. Á þessum áhuga stendur
”r, JfIand frá UPPhafi vega
a,
svo,
jjr. uppnan vega sinna fram á þennan dag sem náttúrufyrir-
s . °S gcrmanskur þjóðarjarðvegur, er auk þess nú í dag spretta úr
ver. ‘11 P^jóangar listræns starfs á sviði myndlistar og hljómlistar, hefur
( * nau®synlegt og einstaklega hugðnæmt takmark rannsókna vorra
i>ýzk;ndlegrar fuiinæSJu'• Annars vegar er það því nauðsvn íslandsvinanna
]. eðu Þjóðverja — sem verið er að sjá fyrir, en hinsvegar eru
þvj °vnir þeirra nokkurskonar andlegt glingur fyrir þá. Þetta sýnist
VCg. i>eri frekar af vináttu við þá sjálfa en okkur. Við þurfum engan
]jVi 1 a 1)V1 að halda, að hinar ágætu fornhókmentir okkar séu auglýstar,
ag ja ha® gera þær sjálfar, og ekki heldur að þær séu rannsakaðar, því
að v i’eiurn við mikið betur gert en aðrir. Við erum orðnir leiðir á því
j,rjp.era forngripasafn fyrir álfuna, sem við og við kemur hér og lítur á
f,,mna shrifar lærðar ritgerðir um ])á, þegar heim kemur og alt þar
Í!°kl C^'r S"1*11111111- Við erum lifandi þjóð á líðandi stund, sem herjumst í
fj,rirtUm a sama bátt og aðrar þjóðir nú á dögum, og þó að það sé hreina
sprett' ^' vaitin se athygli á hinum „listrænu frjóöngum, sem hér
VCrjg 3 ’ sein ekki hefur þó birzt í þeirri mynd, að neitt að ráði liafi
a® V!ð^k^nl listamönnum vorurn á Þýzkalandi, þá er liitt fyrir iillu,
hér , s 'ftalif vort glæðist, svo að oss, sem nú erurn uppi, verði lífvænt
plógii hoil»anum. Þeir sem eru vinir okkar, eiga að leggja þar hönd á
1 jfjIs n’ civivi sizt vegna ]>ess, að þeim ætti að vera ljóst, hvað við erum
1 a <>llu heldur einskis megnugir vegna fæðar okkar, ]>egar út fyrir