Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1935, Side 60

Eimreiðin - 01.01.1935, Side 60
48 rxniHvm'NDix EIMHEIÐIN i'yrst. Ini ert jarðhnndin sál, sem fjarhrif fegurðarinnar ná ekki. I>ii ált enga listræni til —---- „Ég sá hjá Haraldi tvo kjóla, sem koinu í gær það eru sýnishorn frá París, ný „création". „Nei, ég er éinmana, og þii skilur ekki árdagsroðahlæ þann- sein er hilling hins óviðjafnanlega í undirvitundinni eða drauin- skygni sálarinnar á listrænu sviði, þar seni tíini og rúin er hvorugt til og hlutfall hins endanlega forins verður óendan- legt eins og hjá Verlaine — — þú getur hvorki né vih skilja það og lætur inig standa uppi einmana í þessum lit- lausa, gráa hversdagsheimi ykkar, seni hugsið hara uni aura og pólitík. Ó, hve ég er ógæfusöni“. Benedikt skauzt upj) á Safn I kaffitíinanuni, til þess að lesa sér eitthvað til uni undirvitund. En auðvitað hafði safnið engar hækur um undirvitund fremur en um annað nýstárlegt, og fór hann jafnnær. Fniin var uni kvöldið þurleg og fá og var það næstu viku- Karl Jósep var norður í landi að safna hlutahréfum. svo að jielta voru þrevtandi dagar. Þegar von var á honum til bæjarins, fór Benedikt beint aí skrifstofunni niður á hryggju og ók honuin heint heim til sín- Um kvöldið var friiin glaðleg og lik því, sem hún áður var. en samt fanst Karli Jósep einhver varfærni vera á milli þeirra hjónanna, og um undirvitund talaði hvorugt framar. Svo leið hálfur mánuður. Þá var það einn dag að Benedikt þurfti uin fimmleytið að skreppa heim til sin til þess að sækja skjal, sem þar var geymt. A leiðinni sá hann í glugga nokkin' sjaldgæl', rándýr, hveraræktuð hlóm. Honum datt í hug að kaupa þau til þess að koma frúnni á óvart með þau, svona á litinánuðiim, og fékk þau loks fyrir tvöfalt verð, af því að þau voru lofuð öðrum. Hann gekk sem hann var klæddur inn i horðstofu. Stáss- stofuhurðin eða „salongsdyrnar" voru í liálfa gátt, og innan lir instu stofu i röðinni, kahinetti svonefndu, hevrði hann manna- mál, þar á meðal rödd konu sinnar. Gott. Hún var þá heinia. Hann tók á hurðinni, en hrökk til haka. A miðju góll'i inni í kabinettinu stóð konan hans í allri sinm
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.