Eimreiðin - 01.01.1935, Qupperneq 60

48
rxniHvm'NDix
EIMHEIÐIN
i'yrst. Ini ert jarðhnndin sál, sem fjarhrif fegurðarinnar ná
ekki. I>ii ált enga listræni til —----
„Ég sá hjá Haraldi tvo kjóla, sem koinu í gær það eru
sýnishorn frá París, ný „création".
„Nei, ég er éinmana, og þii skilur ekki árdagsroðahlæ þann-
sein er hilling hins óviðjafnanlega í undirvitundinni eða drauin-
skygni sálarinnar á listrænu sviði, þar seni tíini og rúin er
hvorugt til og hlutfall hins endanlega forins verður óendan-
legt eins og hjá Verlaine — — þú getur hvorki né vih
skilja það og lætur inig standa uppi einmana í þessum lit-
lausa, gráa hversdagsheimi ykkar, seni hugsið hara uni aura
og pólitík. Ó, hve ég er ógæfusöni“.
Benedikt skauzt upj) á Safn I kaffitíinanuni, til þess að lesa
sér eitthvað til uni undirvitund. En auðvitað hafði safnið engar
hækur um undirvitund fremur en um annað nýstárlegt, og
fór hann jafnnær.
Fniin var uni kvöldið þurleg og fá og var það næstu viku-
Karl Jósep var norður í landi að safna hlutahréfum. svo að
jielta voru þrevtandi dagar.
Þegar von var á honum til bæjarins, fór Benedikt beint aí
skrifstofunni niður á hryggju og ók honuin heint heim til sín-
Um kvöldið var friiin glaðleg og lik því, sem hún áður var.
en samt fanst Karli Jósep einhver varfærni vera á milli þeirra
hjónanna, og um undirvitund talaði hvorugt framar.
Svo leið hálfur mánuður. Þá var það einn dag að Benedikt
þurfti uin fimmleytið að skreppa heim til sin til þess að sækja
skjal, sem þar var geymt. A leiðinni sá hann í glugga nokkin'
sjaldgæl', rándýr, hveraræktuð hlóm. Honum datt í hug að
kaupa þau til þess að koma frúnni á óvart með þau, svona
á litinánuðiim, og fékk þau loks fyrir tvöfalt verð, af því að
þau voru lofuð öðrum.
Hann gekk sem hann var klæddur inn i horðstofu. Stáss-
stofuhurðin eða „salongsdyrnar" voru í liálfa gátt, og innan lir
instu stofu i röðinni, kahinetti svonefndu, hevrði hann manna-
mál, þar á meðal rödd konu sinnar.
Gott. Hún var þá heinia. Hann tók á hurðinni, en hrökk
til haka.
A miðju góll'i inni í kabinettinu stóð konan hans í allri sinm