Eimreiðin - 01.07.1935, Qupperneq 17

ElMltEIÐIN
VIÐ ÞJÓÐVEGIXX
265
sóknir himintungla, rannsóknir á steingervingum frá Kam-
hriu-tímabilinu (elzta tímabili fornaldar jarðsögunnar) og
beim steinrunnu spendýraleifum, sem fundist höfðu um 1870.
^a var forseti þingsins Sir Joseph D. Hooker, einn þeirra
l),'iggja vísindamanna, sem Darwin hafði valið til að prófa
^enningu sína um uppruna tegundanna. Til þess valdi hann
tinn grasafræðing, einn dýrafræðing iog einn jarðfræðing, þá
Se,n hann treysti bezt. Dýrafræðingurinn var Huxley, en jarð-
ir*ðingurinn Lyell, og reyndist Darwin Lyell erfiðastur við-
i‘l|igs. Lyell mun hafa fundist jarðsagan of ónákvæm til þess,
hægt væri út frá henni að fallast á þróunarkenningu Dar-
"ins- Þó tókst Darwin að kveða niður allar mótbárur Lyells,
al riti Lyells „Aldur mannsins“ sést, að árið 1867 hefur
a,,n alveg snúist á sveif með Darwin.
^11 vita vísindamennirnir óendanlega miklu meira i þess-
Uln efnum en þeir vissu, ]>egar Darwin kom fram með kenn-
lngu sína um uppruna tegundanna. Og þó er jarðsagan enn
n,l°g ófullkomin og mun vafalaust verða enn um langt skeið.
•^llar aðalfylkingar dýraríkisins nema hryggdýrin eru kunn
1,1 Kambriutimabilinu, og þær litlu leifar, sem fundist hafa
*'u hrumlífsöldinni (Eozoisku öldinni, eos — morgunroði og
'(>0n = lifandi vera) gefa mjög litla hugmynd um, hvernig um-
,(,1'fs hafi verið á jörðunni þá, og engar upplýsingar um upp-
lllna hfsins. En frá Kambríutímabilinu er keðja lílsins óslitin
’f’ San,hangandi alt fram áþenna dag. Hvcr tegundin eftir aðra
K'fur fram komið, lifað sitt blómaskeið og náð að drotna.
hef
hafa
lnar hafa dáið út, þegar vegur þeirra stóð sem hæst. Öðrum
llr hrörnað hægt og hægt, unz þær hurfu með öllu. Nokkrar
enn ekki runnið hnignunarskeið sitt á enda. Og enn aðr-
p eru a leiðinni upp á við til meiri þroska og fullkomnunar.
. 11 l,róunin heldur áfram óslitið í öllum þessum myndbreyt-
ln8um lifsins á jörðunni.
Dvðin um myndun hinna fyrstu bergtegunda á jörðunni
hfverur þær, sem í þeim hafa varðveizt, sýna oss óslitið
'oiræmi i þróun lífsins. Þetta samræmi kemur bezt í Ijós á
, ari thnabilum jarðsögunnar, og við samanburð á hrygg-
'ategundunum fyr og nú. Tegundir hvers tíinabils um sig
U Ilaskyldar tegundum næsta tímabils á undan og á eftir,