Eimreiðin - 01.07.1935, Blaðsíða 105

^IMBEIÐUí
FRA LANDAMÆRUNUM
353
o j ' *lét' l)á Páli betur á liana,
J’ l);|u trúlofuðust. Við liað tóku
sv0 SJáSt fáleikar miWir á Önnu,
uð lncnn ur«u eklii óhrætldir um,
] >án muudi fyrirfara sér. Var
s l*'i gætt að hafa engan voða
xyrir y. .
enni, hvorki hnífa cða neitt
ss h«ttar. Um þetta leyti giftust
Pau PAn _ .
. . <U1 °S I’orunn. Skömmu eftir
* tinguna var það dag einn, að
I°lkið an ,
,UL ior a engjar nema Anna
Xv „f*Unnar, yngri sonur bóndans,
oa einhvern starfa inni í
^en Hunnar var inni í baðstofu,
‘■utlað á engjarnar síðar um
Þegar hann kemur fram
°S á móts við skáladyrnar,
^afði Ann
ba?,
h«fði
baginn.
góngi,,
^tlður iir 1 . ,
, u' öaejardyrunum, ha heyrir
nann v .
Korr inni í skálaganginum.
s;et' 'ann há al® uögiota, hverju þetta
id Ser hann l>á Önnu liggja þar
uauðateyj
Slg
híi
a háls
ygjunum; hafði liún skorið
ifði
s nieð hnífgrélu, sem hún
a®gi funtli® í búrinu og fólk ekki
s°m • 'l'5 fela fyrir benni. Gunnari,
svo '• V!U unSlingur að aldri, varð
■heni .nil<ih Uln þessa sjón, að hann
þ1St lI* 011 hlÍ°P fii næsta bæjar
hét " t>,1U sá i’óndi, er Sigurður
ið St- °® se6ir honum hvernig kom-
oK f -ánna hafi skorið sig á háls,
'U1 hunn að koma ofan eftir
htoð s
hið ei’ ‘higurður bóndi brá við
arj hla,asta, og fer hann með Gunn-
k°nn|C1'." 1,1 hans' En Þe»»r l)cir
sv0 ‘U 'fnna dáin. Sigurður tók
lagðj lð upP úr blóðpollinum og
vai. ’a.ð 11111 i skála. Litlu siðar
lejfa isfan sniiðuð og jarðneskar
bor. hinnar ógæfusömu stúlku
2“r fil grafar.
varðtlr 1>etta hra svo við, að Páll
Þoröi h ° myrkfælini1. uð hann
dimma °inn að vcra’ l)egar
° '■ Hvort honum hefur
fundist hann þá verða var við Önnu
heitina, get ég ekki um sagt, en
myrkfælnin þjáði hann undanláts-
laust. Eitt sinn kom hann á heimili
mitt og bað einn af bræðrum min-
um — sem þá var á unglings aldri
— að fylgja sér yfir á eina, sem
veikur ís var á. Hinumegin var bær
sá, cr bann átti heima á. Bróðir
minn gerði sem Páll bað. Komust
þeir klaklaust yfir ána. Þá var far-
ið að skyggja. En þegar þeir voru
komnir yfir um, ætlaði bróðir minn
að snúa við og halda heim til sín.
En það vildi Páll ekki, heldur hað
hann að fylgja sér alla leið, og
gerði hróðir minn það. Þegar þeir
komu lieim i lilaðið hjá Páli, þá
bað hann hann að fylgja sér inn i
baðstofu — það var gegnum göng
að fara, fram hjá skálagöngunum,
þar sem Anna fyrirfór sér. Bróðir
minn gerði þetta, en af því hann
var óharðnaður unglingur var hann
meira en hálf-smeykur, þegar hann
fór út skálagöngin. En svona mikil
lirögð voru að myrkfælni Páls.
Þegar nokkur ár voru liðin frá
giftingu lJáls, sammæltist liann við
tvo svcitunga sina til kaupstaðar-
fcrðar. En þegar til kom að fara
heim úr kaupstaðnum, lögðu félag-
ar Páls af stað, og ætlaði Páll að
verða þeim samferða, en sagði að
þeir þyrftu ekki að bíða eftir sér,
þvi hann næði þcim. Það var kom-
ið undir kveld, þegar hinir tveir
samferðamennirnir lögðu af stað
heimleiðis, og bjuggust þcir altaf
við, að Páll næði þeim, en aldrei
kom hann. Um morguninn, ]>egar
fólk á heimili Páls kom á fætur, er
hann enn ókominn. Þá var sent
suður i D...., sem var næsti bær,
til annars samferðamanns Iians, til