Eimreiðin - 01.04.1941, Qupperneq 25

fclMREIÐIN
KIRKJUGJALDIÐ
137
hann að koma í sjúkravitjun, það var allt og sumt. A fimmta
hegi ber hann ú dyrnar hjá séra Þorláki.
— Komdu sæll, Þorlákur, segir hann þúrle’ga, um leið og
hann kemur inn.
~~ Nei, komdu sæll, segir séra Þorlákur hjartanlega. — Þú
ei't nýr gestur. — Gerðu svo vej að fá þér sæti.
Þakka þér fyrir, ég ætla ekkert að stanza. Mér datt bara
1 hug að ganga hér við hjá þér og borga þetta lítilræði, sem
C’S skulda kirkjunni.
~ Nú, já, segir séra Þorlákur. — Það var fallega gert af þér.
Nu skal ég finna blöðin. Bíðum nú við. — Já, hérna eru þau.
^erðu svo vel.
" ' h’ökk. Gerðu svo vel.
~ Nei, nei, Idessaður vertu, það tekur því ekki að vera að
Sela til baka. Uss, nei, nei. Vertu blessaður.
~~ Vertu sæll, og guð launi þér.
Kitlu seinna þenna sama dag stendur séra Þorlákur fyrir
ntan dyrnar á biðstofu Böðvars Brandssonar læknis. Hann
hiosir góðlátlega um leið og hann losar af hurðinni pappírs-
ni|ða, sem festur er með tveimur teiknibólum.
Er hann kemur út, lítur hann á miðann og les: Lokað í dag
'egna jarðarfarar.
Séra Þorlákur rífur miðann í smátætlur og lætur vindinn
eyhja þeim í allar áttir.
hktginn eftir var biðstofa Böðvars læknis troðfull af fólki,
Sem hafði afar slæmt kvef.
^lettur og gamanyrði.
met. Flugmaður, sem liefur nauðlent, en náð sjálfur í trjátopp
Ii.tngir þar: „Ég var að revna að setja nýtt met.“
oiidi: „Þú settir nýtt met. Þú ert fyrsti maðurinn, sem klifrar ofan
t'ó án ]>ess að liafa ltlifrað upp í l)að.“
er ®ros'ð ekki einhlítt. „Sættu ])ig bara þegjandi við ástandið eins og það
J'orgaðu skatt og útsvar með brosi.“
að skyldi ég glaður gcra, en þeir vilja fá greitt. með peningum."
bokasafninu. „Getið þér látið mig fá einhverja bók?“
óka\ (irðurinn: „Já, sjálfsagt, viljið þér fá eitthvað létt?“
> l>að skiptir engu. Ég hef bílinn minn hérna við dyrnar.“