Eimreiðin - 01.04.1941, Blaðsíða 58

170
ÁHRIF HEBRESIvU Á ÍSLENZKA TUNGU
EIMREIÐIN
Massagetar þeir, sem Herodót talar um, var aðalausturgrein
Skýþanna. Nafnið Massagetar telur liann mjög gamalt og rekur
það aftur til þess tima, er þjóðin dvaldi i Araxes. Við flutning
þessarar þjóðar, Skýþanna, vestur á bóginn fylgdust ekki allir
Massagetarnir með henni til Svartahafsins, heldur settust að
austanvert við Kaspíhaf og þó einkum norðaustan þess, að því
er Herodót segir, og má vera að þeir hafi verið komnir þangað
áður en aðálþjóðflutningurinn hófst vestur á bóginn, því 525
f. Kr. eru þeir orðnir það sterk þjóð, að þeir vinna sigur
í stríði við Kýrus.
Með tímanum, er þeir eru orðnir voldug þjóð, hverfur svo
sameiginlega nafnið Massagetar, en flokkanöfn hinna tveggja
aðalflokka þeirra, Ægla og Anga, koma i þess stað og þeir
eftir það aðgreindir í tvær þjóðir, þó náskyldar séu.
Sú grein Skýþa, sem bjó næst Grikkjum, var nefnd Getar,
að því er Heródót segir, og segir hann, að þeir haldi því fram,
að þeirra guð sé hinn eini sanni guð, og hann telur þá göfug-
ustu þjóðina, sem búi á Þrakíu-skaganum.
Þessir Getar, nokkrir afkomendur Massageta, sem að sögn
Jordanes, elzta söguritara Gota, fluttust vestur þangað á 6. öld
f. Ivr. undir stjórn Tamyris drottningar, — ásamt Dakium
og nokkrum minni flokkum Skýþa, verða að mjög voldugri
þjóð, sem að lokum varð ógn og skelfing Evrópu á 4. og 5.
öld e. Kr. og nefndust þá Gotar. Nafnið Getar hvarf á 2.
öld e. Kr. Jordanes talar alltaf um Geta og Gota sem eina
og sömu þjóð og’ telur, að þeir séu Skýþar að uppruna. Ellefu
sagnaritarar, sem ritað hafa á latínu, er kunnugt um, að telji
Geta og Gota eina og sömu þjóðina.
Nálægt 330 e. Ivr. greinast svo Gotarnir í Austgota og Vest-
gota. Vestgotar ráðast inn á Ítalíu um 400, taka Rómaborg
410, ráðast 414 inn í Frakkland og halda þaðan til Spánar, en
ríki þeirra þar líður undir lok 711, þegar Serkir taka landið.
Austgotar leggja aftur undir sig Austur-Evrópu og Balkan-
löndin og síðar, er Þjóðrekur mikli var konungur þeirra,
lögðu þeir undir sig mestan hluta Ítalíu og héldu þar völduni
til 553. En eftir hurtför þeirra þaðan hverfur nafnið Austgotar
úr sögunni, því þeir virðast þá hafa haldið norðureftir til
Skandínavíu og Eystrasaltslandanna, en um það leyti höfðu