Eimreiðin - 01.04.1941, Síða 61

EIMHEIÐIN
ÁHRIF HEBRESIÝU Á ÍSLENZKA TUNGU
173
sarnan, er báðir trúðu á einn guð, skaparann, sem báðir álitu
osynilegan anda, sem ekki var hægt eða mátti gera mynd eða
líkneski af. En þó munu Skýþar hafa varðveitt semítiska nafnið
'Tuta eða Jo(h)ova, sem málfræðingar telja, að sé sama nafnið
°g Týr eða Tívur og Finnur Jónsson telur, að hafi verið aðal-
e®a sennilega eini guð Gota til að byrja með. En æðsti guð
Aría hinna fornu var Ahúra-Mazda, enda þótt þeir væru líka
farnir að dýrka sólguðinn Mitra og sennilega eldinn, er
Semítar blönduðust saman við þá, eða það voru Persar eða
^ estur-íranar að minnsta kosti farnir að gera um það leyti.
í gotnesku er fjöldi semitískra orða, sem hafa runnið
sanian við germönskuna, eða mál það, sem talað var i landi
1)VÚ sem „ættkvíslirnar tíu“ voru herleiddar til. Hugsanlegt
er Þó, að eitthvað af þeim orðum, sem eru líkust i norrænu
°g semítísku málunum, hafi komið síðar, eftir Krists fæðingu,
11111 1 gotneskuna og þó sérstaklega þá grein hennar, sem þró-
^ðist á Norðurlöndum.
Sem lítið sýnishorn vil ég nefna örfá orð, sem við enn
Ootuni hér á landi þann dag í dag í sömu eða náskvldri merk-
lrigu og Hebrear notuðu þau, og þau lítið breytt eða ekkert:
Þýðing orðsins Sbr. íslenzka orðið
fólur frá hné sokkur
hlaupin mjólk mysa
biða hika
misnotkun laga, lagablekking múta
eymd nauð
fill fíll
ásteytingarsteinn púki
dalur, skorningur gjá
slá, ráðast á naga
vitni eiður
vanfær kona hóra
háð, sá sem hæddur er herfa (= vesalingur)
litill eins og gluggi kraki, krakki
deild, hluti klúlca
gimbur kibba
öngull, iiak á öngli hak (á öngli)
lásið s-hljóð.