Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1941, Side 101

Eimreiðin - 01.04.1941, Side 101
EIMREIBJX ÞAÐ ER MANNLEGT AÐ SKJÁTLAST 213 við héldum inn í skóginn. Fuglarnir þustu upp hér og þar í kring um okkur. .»t>að væri gaman að geta flogið eins og fuglarnir," sagði Gunnhildur kankvíslega og horfði beint framan í mig, en ég 'e't ósjálfrátt undan. Mér hitnaði um hjartaræturnar. t Charlottenlund-skógi eru víða bekkir við rætur trjánna. Cinn bekkurinn þar bar af öllum öðrum, — bekkurinn, sem Gunnhildur hvíldum okkur á þetta kvekl og svo oft síðar. t-’uð mætti segja mér það, að gamla, feyskna tréð gæti sagt "íargar skrýtnar sögur, ef mæla kvnni. — Við Gunnhildur sútuni þarna lengi — alveg óáreitt. Ég tel það ekki, þó að við s*jum einstöku sinnum bregða fyrir vindlingaeldi hér og þar e,nhvers staðar í húmmóðu skógarins. Tíminn stalst frá okk- 111 • ú ið hefðum líklega séð sólina koma upp, ef ekki hefði uiið að rigna. En þetta var ekki dönsk rigning — engin úr- ellisrigning. Þetta var íslenzk væta, mild og fersk. l-ö bauð Gunnhildi inn á veitingahús þarna í skóginum. ^eb hún þáði ekki boðið. Fór sjaldan á veitingastaði. Ég bauð þenni á dansleik þá þegar. Nei, hún var næstum hætt að ansa. Ég spurði hana, hvernig hún eyddi kvöldunum. Hún Sa,iniaði á sig eða las sér lil skemmtunar og fróðleiks. Litla a 'herbergið i Nörre-Sögade var heimkynni hennar — hún Unni því, þessu litla, fátæklega heimkynni. Ég gat lært af henni þessari, — þag fann ég. ú ið hélduni nú heim sömu leið og við komum, og náðum \*ð tit Charlottenlund, þegar síðasta lestin var aðeins ófarin. . 'ildi fylgja Gunnhildi heim, rölta ineð henni í kvöldrökkr- lni1 trá Nörreport-stöðinni. Nei, hún var vönust þvi að bjarga sér sjálf. É'öddumst með mestu virktum og ákváðum að fara á ' ntdgöngu i skóginum okkar þrem dögum síðar. fann það Ijóslega þetta kvöld, er ég lallaði frá stöðinni leinileiðis, að ég hafði loksins fundið konu við mitt hæfi. 'þeja, nú skal fara fljótt vfir sögu. Við Gunnhildur hitt- Uni_st °ttar og oftar og að lokum á hverju kveldi. Ég lofaði það að Gunnhildur var ekki skemmtanafíkin. Hún fékk mig ^1 þess að taka upp gamla hætti mína. Ég losnaði þvi við e,stni drykkjubræðra minna og svallsystra.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.