Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1948, Síða 64

Eimreiðin - 01.01.1948, Síða 64
52 „ÞAR GUL SÍTRÓNAN GRÆR“ EIMREIÐIN hellulagðar, en háir veggir á báða bóga, og í úthverfi þorpsins ber mest á djúpum troðningum. Hverju húsi fylgir aldingarður, og kennir þar margra grasa, en mest ber á vínviðnum, enda er eyjan fræg af víni sínu. Við göngum upp bæinn og sjáum livarvetna fólk við vinnu sína fyrir dyrum úti. Loks ber okkur þangað, sem liúsin verða strjálli og meiri sveitablær á öllu. Við ætlum að ganga Solaro- fjall, en villumst alltaf á liinum margslungnu krákustígum, sem ekki sér fyrir sökum villigróðurs, fyrr en inn á er komið. Þegar neyðin er stærst, er hjálpin næst. Við liittum nokkra pottorma, á að gizka átta ára, þeir vísa okkur rétta leið, og fyrirliði þeirra segir að skilnaði á klárustu ensku „Tbis way“! Við furðum okkur á þessari enskukunnáttu, en eigum eftir að kynnast tungumála- kunnáttu eyjarskeggja betur. Okkur hefur verið sagt rétt til vegar og komumst brátt úr mannabyggðum, inn á liásléttuna, sem aðskilur Capri og Ana- capri, svo að samgöngur verða engar á þá hlið. Urðir, klappir og gisið skóglendi skiptist á. Loks týnum við slóðanum í klungr- inu, en verður þá það til happs að koma auga á konu með all- vænan böggul á böfði uppi á liávöðunum; kallar liún í okkur og sýnir leiðina með bendingu. Við höldum í liumáttina, en konan er okkur saltstólpi. Stundum ber leiti á milli okkar, en hún birtist óðar en varir á næsta hávaða. Loks er markinu náð, en dísin borfin okkur með öllu. Er við svipumst um, komum við auga á smákofa og göngum í áttina, kemur þá broshýr, eldn kona á móti okkur og býður okkur velkomna á ítölsku, því aðra tungu talar liún ekki. Takast þegar með okkur lijartan- legar viðræður, þótt skilningurinn sé takmarkaður á báða bóga, og nú býðst okkur það, er við höfum heitast þráð, en það er svaladrykkur. Er við höfum gætt okkur á ágætu öli og blásið mæðinni, búumst við aftur til ferðar, en Vincenzína — svo het konan — fylgir okkur lir hlaði, fræðir okkur á örnefnum að skilnaði, réttir svo fram hönd sína og kveður á sínu syngjandi máli: „Arrivederci!“ (Sjáumst aftur). Ég hef ekki heyrt orðið notað með þessari endingu fyrr, en seinna las ég, að svona kveðj- ist aðeins góðkunningjar, og fyrir þá sök þykir mér ennþá vænna um kveðju vinkonu minnar, Vincenzínu. Eftir að hafa kannað þennan hluta eyjarinnar til nokkurrar
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.