Eimreiðin - 01.01.1949, Qupperneq 26

MÁLAGJÖLD
KIMREIÐIIí
18
Fólkið þyrpist að. Allir vilja heyra, allir þurfa að sjá þetta
unrlur. Frú Sigrún réttir nokkrum höndina brosandi, en hún er
nokkuð föl í andliti. Svo snýr liún sér að prestinum, sem faerir
sig nær henni gegnum mannþröngina.
— Komdu sæl og blessuð, frú Sigrún, segir hann, — og vertu
velkomin — hann er dálítið skjálfraddaður, — en ég á bágt með
að átta mig á þessu. Er hér að gerast kraftaverk?
— Kraftaverk eru alltaf að gerast, svarar hún, — en ég væri
þér þakklát, ef þú vildir ganga með mér til sýslumannsins. Það
er ýmislegt, sem ég þarf að tala um við ykkur. Ég mun sennilega
ekki dvelja hér lengi nú. Flugvélin bíður eftir mér.
— Ég skil það, að þér inuni ekki ljúft að dvelja hér lengi,
segir presturinu hikandi.
— Það var mjög ánægjulegt að konia hingað, 6egir liún, — hringa
sig svona niður úr himninum héma niður í víkina okkar gömlu.
Hún hlær við, og þau leggja af stað upp götuna. Hún rennir
augum eftir manni, sem hraðar sér upp að Hólshúsinu, mjög
myndarlegum manni, sem virðist eiga annríkt.