Eimreiðin - 01.01.1949, Qupperneq 78

EIMREIÐII1
JÁTNINGAR. Símon Jóh. Ágústsson
sá um útgáfuna., Reykjavík 1948
(HlaðbúS). I öllitm þcim glund:
roða, sem itú ríkir hjá oss í trúniál-
um, stjórnmáium, atvinnumálum og
flestum öðrum málum, virðist sem
fengur ætti að vera í hók, þar sem
nokkrir inálsmetandi nienn koma
frain með skoðanir sínar á ýmsum
þessara mála, skoðun á viðhorfinu til
guðs og manna, framtíðarmöguleikum
mannkynsins og því, liver ráð eru
til úrbóta. Tækni og þróun vorra
tíma er vélræn, og það mun víst
vera almennt álil dónthærra manna,
að hugsuðir nútimans séu í engu
djúpúðgari né snjallari en Grikkir
voru, mörg hundruð árum fyrir
Krists burð, nema síður sé. Margir
óttast um afdrif menningar vorra
tíma og hyggja, að maðurinn, homo
sapiens, hafi þegar grafið sina eigin
gröf og aðeins voldug hugarfarshreyt-
ing, er beini orku fólksins inn á
nýjar brautir, geti hjargað. Hafi
nokkur efazt um það áður, sýndu
grimmdarverk og vægðarleysi síðustu
styrjaldar það átakanlega, að maður-
inn er ennþá argasta villidýr, þegar
því er að skipta, ef liann hefur fengið
nægilega þjálfun með öfug6núnu upp-
eldi, undir yfirskini svonefndrar „föð-
urlandsástar“ eða „vísindarannsókna11.
Bók þessi fjallar um flest þau mál-
efni, sem mikilsverðust eru, eða öll.
Misjafnar lífsskoðanir koma þar
fram, en þó ber oft saman í ýnisU-
Ein lífsskoðun hefur hér engan
ákveðinn formælanda, það er spír1*'
isminn, og eru þó margir menn hef
á landi, sem telja rannsóknir dulaf'
fullra fyrirhrigða mjög merkilegar og
beinlinis liafa sannað, að látnir VÁ'
eftir hinn jarðneska viðskilnað.
Simon Jóh. Agústsson hefur séð um
útgáfu hókarinnar. Elcki liefur hani’
ritað formála, og er því engin grein
gerð fyrir því, livaða spurningar hafa
verið lagðar fyrir þá, er ritað haf®-
Þó getur lesandinn séð það nokkuð
af efni greinanna. Fyrst og frem®1
hefur verið spurt um viðhorf maiina
til guðstrúar, framhaldslífsins, til'
gangs lífsins, siðgæðis, stjórnniála’
franitiðarhorfa og úrræða. Menn, sefli
skrifta, hljóta auðvitað að vera sjálf'
ráðir um það, livað þeir segja. £,n'
lcegnin verður eftir upplagi hver»
eins, sannleiksást, þreki og hersögh'
Vil ég nú örlítið geta ritgerðanna-
ASalbjörg SigurSardúttir segist
liafa verið óvenjulega hráðþroska
harn, snemma farið að liugsa uu1
dulrúnir lífsins og rök, — komst
siðan oft á fund Krishnamurti, hifls
indverska, sem um stund var tahn11
Messías endurhorinn, en fann ekk1
fullnægju í kenningum lians. Orð
Krists og eftirdæmi voru henni ekk1
heldur næg til sáluhjálpar. Hún varð