Eimreiðin - 01.01.1954, Blaðsíða 33

EUIREIÐIN
VIÐ ÞJÓÐVEGINN
13
Ég hef rakið efni þessarar greinar að nokkru, þar sem hún
gefur góða innsýn í hugi ýmsra Breta í þessu máli og er rólega
°9 kalalaust rituð í garð íslendinga, þó að hins vegar gæti þar
Þess leiða stærilætis, sem ávallt verkar illa í rökræðum, og ekki
S|zt hjá mönnum, sem daglega eru fyrir samvizku sinni að reyna
að finna upp ráð til að hjálpa bágstöddum þjóðum og einstakling-
um. En því miður verður það að segjast, að greinin varpar engu
nýju Ijósi á fiskifriðunar-vandamál íslendinga né gefur aðra
heppilegri lausn þess en þegar er fengin. Það má vel vera, að tak-
ast megi að slíta með öllu gömul og gróin viðskiptasambönd milli
Breta og íslendinga út af þessu máli, sambönd, sem báðum aðilum
hafa reynzt góð og gagnleg. Sum þeirra eru þegar brostin af
þei rri eðlilegu ástæðu, að viðskipti verða ekki gerð einhliða milli
Þjóða. Greiðsla verður að koma í móti hverri þjónustu, og þegar
9reiðslan er ekki til, verður að afþakka þjónustuna.
En það ætti ekki að vera of mikil bjartsýni á brezka skynsemi
að setla, að ekki líði mjög langur tími áður en það er hverjum
manni þar í landi, sem á annað borð hugsar nokkuð um þessi
rnál, Ijóst orðið, að með breytingunni á íslenzku friðunarlínunni
er stórt heillaspor stigið fyrir allar fiskiþjóðir, sem veiði stunda
1 Norður-Atlantshafi, og að íslendingar hafa með gerðum sínum
1 þessu máli ekki aðeins verið að vinna fyrir sjálfa sig, heldur
^yrir heildina. Þótt ótrúlegt sé, virðist svo, sem jafnv.i r. ' hegar
se árangur af útfærslu friðunarlínunnar farinn ac. l;oma í Ijós í
auknu fiskmagni sjálfra Breta á íslandsmiðum, svo sem skýrs a
'ó/oodcocks, fiskimálaráðunauts íslenzka sendiráðsins í London, ui i
meira íslandsfiski landað í Grimsby í janúar 1954 en á sama tíir. i
1 fyrra, ber með sér.
Ég hef svo mikla trú á þeirri að verðleikum marglofuðu dyggð
Éreta, sem þeir kalla „common sense", en vér heilbrigða skyn-
Semi, að þeir sjái fljótlega það, sem margir þeirra hafa þegar
Seð, að gerðir íslendinga í landhelgismálinu voru þær einu réttu
°9 máttu ekki dragast lengur en orðið var, ef ekki átti til auðnar
°9 ördeyðu að draga fyrir alla þá, sem lifa af fiskiveiðum hér
v'ð land, hvort sem eru erlendir menn eða innlendir.