Eimreiðin - 01.01.1954, Qupperneq 93

EIMREIÐIN
LEIKLISTIN
73
lng Þjóðleikhússins um Holberg
^eð tilheyrandi ærslum,en einn-
!gin öldungis handvissri leik-
stjórn Lárusar Pálssonar á til-
takanlega góðri nýþýðingu Jak-
°bs Benediktssonar mag. art.
Það var góð skúr ofan í mold-
r°kið. Aðeins hefði Haraldur
^jörnsson, sem lék Æðikollinn,
mátt vera minnugur leiðbein-
lnga Holbergs til leikarans, sem
leitaði hjá honum ráða um með-
ferð hlutverksins. Holberg benti
a embættismann í Rentukamm-
eri til fyrirmyndar um tíma-
leysi. Ef til vill hefði Haraldur
att að líta inn í einhverja stjórn-
arskrifstofuna eða kannske hjá
Sambandinu, í stað þess að taka
ieikmáta Menntskælinga sér til
fyrirmyndar. En það var greini-
legt, að Haraldur skemmti sér
Prýðilega í hlutverkinu, og það
gerðum við líka á áhorfenda-
bekkjunum. Yfirhöfuð voru leik-
endur í essinu sínu þetta kvöld.
Bryndís Pétursdóttir skartaði
sínu fegursta í hlutverki Leó-
nóru, Herdís Þorvaldsdóttir og
Emilía Jónasdóttir léku ósvikinn
holbergskan gleðileik, en Ró-
bert Amfinnsson bar þó af á
biðilsbuxunum. Leander var
teiðinlegur, sem vera bar, en
Oidfux sást hvergi, í hans stað
var kominn einhver Krókarefur,
gripinn úr lausu lofti af Rúrik
Haraldssyni.
Sunnudagur, 14. marz, kl. 3.-
Ferðin til tunglsins heitir
barnaleikrit Þjóðleikhússins að
þessu sinni og er þetta 24. sýn-
lng leiksins eða þar um. Til upp-
setningar leiksins var fenginn
útlendur leikstjóri, hr. Simon
Edwardsen, verkefnið var senni-
lega ofvaxið leikstjórum hér.
Ævintýri Önnu Lísu og Péturs
er, sem vera ber, barnalegt, en
samt nokkuð fjarskylt hug-
myndaheimi íslenzkra bama.
Það fór líka svo, að ein lítil
þriggja ára dama grét hástöf-
um, þegar Aldinborrinn birtist,
og fimm ára herra ofbauð svo
himnaborg Óla lokbrár, að hann
varð að yfirgefa salinn. Auðvit-
að vom þetta undantekningar,
en kvíðinn fyrir Karlinum í
Tunglinu var almennur, og
kveðið var upp úr um áhrif hans
til uppeldis yngstu kynslóðar-
innar með svofelldum orðum af
bamsvörum: Hann skal deyja!
Hann skal deyja! Ég held, að
Þjóðleikhúsið ætti ekki að seil-
ast langt yfir skammt eftir
verkefnum til að sýna íslenzk-
um bömum, Það ætti að sýna
Nýársnóttina um hver áramót.
Hana skilur yngsta kynslóðin
áreiðanlega og jafnvel líka hin
fullorðnu böm, sem sækjast
eftir skrautsýningum og ball-
ettum sunnan úr löndum, ef
ekki er haft vit fyrir þeim.
Sama dag, kl. 8:
Mýs og menn í átjánda sinn
hjá Leikfélagi Reykjavíkur. Hér
er líka þreifandi fullt hús eins
og á öllum hinum sýningunum.
Hafi einhvern tímann í ferðinni
flogið að manni efi um smekk
fólksins, sem fyllti leikhúsið
hverju sinni, þá er hér gleðileg-
ur vottur um hið gagnstæða —
tvöfalt gleðilegur, þegar hugsað
er til aðstöðumunar leikhús-