Eimreiðin - 01.07.1957, Síða 20

Til íslands.
Þrjú kvæði
eftir
Bjarna M. Gíslason.
RínmaJjóð
Ég man eftir moldarbœnum
og mörgum fallegum stjörnum.
En fegurst skein stjarnan í strengleik orðsins,
og stundum fannst okkur börnum —
það hlyti að vera Guði og englum hans gefið
að geta kveðið rímur og tekið i nefið.
Því hvað var sú himinsœla,
sem lieillaði i fjarlœgum Ijóma,
ef var hún ekki’ eins og vetrarkvöldin
með vökunnar stuðluðu óma,
þegar kapparnir frœknu kepptu af rnóði og hita
— og konan fór niður að scekja dálitinn bita?
Ég var milli vonar og ótta
og virtist ég œtla að detta,
þvi hverju gat ekki su orrahríð valdið,
ef annað eins skeði og þetta:
að kóngurinn góði og hesturinn fceri að hrapa
— og hún þarna á loftslánni kökunni og brœðingnum tapa-