Eimreiðin - 01.07.1957, Síða 28

180
EIMREIÐIN
vitru sér þú liljur vallarins, og þú munt undrast fegurð þeirra
og ilm þann, sem berst að vitum þér, hlýr sem andardráttur
guðanna, djúpur sem næturhiminn. Og í krónum trjánna
munu fuglar loftsins syngja um fegurð jarðarinnar, og þú
munt sjá himininn speglast í tæru vatninu. Þá mun hugur
þinn fyllast gleði, og hjarta þitt mun hljóma eins og harpa;
og í fögnuði þínum munt þú ganga til nágranna þíns og
segja:
Vinur, ég hef fundið hið góða, það hefur mætt mér við
þjóðveginn, ég hef séð það í krónum trjánna, vatninu og
himninum, og ég hef fundið ilm þess á jörðunni.
Þá mun harpa hjarta þíns hljóðna, og þá mun verða sól-
setur gleði þinnar, því að nágranni þinn mun víkja frá þér
með háðsyrðum. Og næst, er þú gengur fram hjá húsi hans,
mun hann benda út um gluggann og segja með hlátri við
gesti sína:
Sjáið vitringinn, þann með geitarhjartað, þann, sem krák-
urnar ærðu á veginum. Því eru stallsveinarnir ekki klæddir
í kápur vitringanna við hirðina? Því eru leirkerasmiðirnir
ekki látnir þjóna í musterunum? Því eru brunngæzlumenn-
irnir ekki gerðir að byrlurum konungs?
Þannig verður hinn góði maður að athlægi gárungum, hafð-
ur að háði og spotti, snauður að vinum og verndarauði.
Og hann mun fara úr borginni og leita að frið hins yfirgefna,
þar til hann finnur aftur hina þöglu fegurð.
— Herra, á þessa leið ræddi Faðir Talnaskólans við uppá-
halds lærisvein sinn á sólstöðuhátíðinni, er hann spurði utn
Veginn, Upphefðina og Hið Góða.
Og hinn aldni þulur laut konungi sínum í auðmýkt, og
mælti:
— Herra, þér óttizt stríð. Yður hefur verið sagt hið illa,
og þér hafið trúað því. Vitringamir hafa spáð ófriði, æðstu-
prestarnir hafa séð teikn á himni; þess vegna hafið þér látið
gera sverð úr plógjárnum, rýtinga úr ljáum og eldvörpur úr
viði og nautshúðum. Allur málmur ríkisins hefur verið
bræddur í pansara og lensur, kornhlöður þess eru tæmdar og
burðardýr öll hafa verið sett undir vopn og vistir. Herra, ríki
yður er snautt að gæðum og hamingju. Það er hallæri í nánd.