Eimreiðin - 01.07.1957, Blaðsíða 48
200
EIMREIÐIN
en sonur hans, Ólafur, hefur einnig gert þá jörð fræga með
prýðilegum byggingum og jarðabótum. Ólafur í Ási sendi
syni sína til útlanda til mennta og frama. Meðal þeirra var
Björn augnlæknir, sem var landskunnur á sínum tíma. Eftir
að Gunnar dó og ekkja hans fór frá Ási, bjó Guðmundur lengi
einn á jörðinni. Hann var annálaður dugnaðar- og heiðurs-
maður, trygglyndur og vinfastur. Síðan búa þar sonur hans
og dóttir, sitt á hvorum helmingi jarðarinnar. Er útlit fyrir
að jörðin haldist enn lengi í ættinni, því að þau eiga mörg
börn; en ég held að Ás hafi nú verið í eigu ættar þessarar
um 180 ár. — Man ég, að mér þótti glæsilegt að koma að Ási.
Átti ég eftir að koma þar oft, er ég var á Ríp, og var þar jafnan
gott að koma. — Um viðstöðuna í Ási man ég lítið, en hún
var löng. Munum við hafa borðað þar miðdegisverð.
Reið Guðmundur Ólafsson með okkur austur að Vatnabrú.
Er við riðum út bakkana fram með austari kvíslum Héraðs-
vatna, leit ég sjón, sem ég aldrei gleymi. Á bakkanum hinum
megin sá ég liggja milli 10 og 20 skepnur, langar og sívalar
með hundshausum, en fótalausar, að mér sýndist. Ég hafði að
vísu hugmynd um skepnur þessar og hafði séð myndir af
þeim, en ég hafði aldrei séð sel áður. Er við nálguðumst stað-
inn, byltu þeir sér í fljótið, hver eftir annan, með miklum
skvettum og busli. Svo komu hausarnir upp úr vatninu hver
eftir annan. Flýttu selirnir sér niður eftir ánni, voru styggir,
enda talsvert eltir með skotum. Á þeim tímum og fram yfir
aldamót gekk selur mjög upp Héraðsvötn, allt fram í Grund-
arnes, eða um 20 kílómetra frá ósum. Kæptu þeir þar á vorin.
Þetta var landselur. Helztu selaskyttur voru þá þeir Jón í
Nesi og Guðmundur í Ási, einkum þá orðið Jón. — En svo
fengu menn sér riffla, þar á meðal Þórður Gunnarsson á Lóni.
Hann strádrap selinn, er hann lá á skörinni við austurós Vatn-
anna á vetrin, svo að nú sést aldrei selur í Héraðsvötnum.
Sennilega hefur silungsveiði vaxið við seladráp Þórðar, en
mikið hef ég saknað þess að sjá þar ekki sel, er ég hef komið
norður á síðari árum. Náttúran er eitthvað fátæklegri og fá-
breyttari. Auk þess er fuglalíf nú miklum mun minna og
fátæklegra í Skagafirði en áður var. Veit ég ekki, hvort þvi
valda veiðar eða einhver óáran í dýralífi landsins.